اصول فلسفه

دانشنامه عمومی

اصولِ فلسفه ( به لاتین:principia philosophiae ) کتابی است از فیلسوف شهیرِ فرانسویِ قرن هفدهم، رنه دکارت. این کتاب که به زبان لاتین به نگارش درآمده است درواقع ترکیبی از مباحث دو اثر برجستهٔ دیگر دکارت، یعنی گفتار در روش و تأملات در فلسفه اولی می باشد.
کتاب اصول فلسفه ابتدا در سال ۱۶۴۴ نسخهٔ لاتین و سپس در سال ۱۶۴۷ نسخهٔ فرانسوی که ترجمه ای بود از ابوت کلود پیکو، منتشر شد. این کتاب که یک اثر مکمل است در حقیقت نوشتاری بود که به ملکه الیزابت بوهمیایی تقدیم شد تا کلیتی از فلسفه دکارت به وی فهمانده شود. [ ۱]
هدف دکارت از نگارش این کتاب جایگزین کردن علوم تجربی خویش به جای کتب آموزشی ارسطویی در فرانسه و انگلیس آن زمان بود. وی در این کتاب به تبیین اصول طبیعت ( قوانین فیزیک ) براساس «تجربه» می پردازد و این اصل را مطرح می کند که «درصورت عدم وجود نیروهای خارجی، حرکت جسم یکنواخت و در یک خط مستقیم خواهد بود». بعدها آیزاک نیوتون براساس همین نظریه قانون اول حرکت خود را بنا می کند.
علاوه بر تبیین قوانین فیزیکی، متافیزیک نیز در این کتاب گنجانده شده است که مهمترین فصول آن به پرداختن در مفهوم فلسفه، درجات دانش و تمثیل درخت دانش می گذرد. به نظر دکارت مابعدالطبیعه یا متافیزیک ریشه درخت فلسفه است، درختی که «فیزیک» تنه آن و طب و مکانیک و اخلاق شاخه های اصلی آن را تشکیل می دهند و در کل این بدان معناست که خداوند اساس و ضامن یقینی شدن علوم و دانش انسانی است، خدایی که وجود آن در متافیزیک اثبات شده است و معلوم می شود که خدا با خلق مداوم حقایق سرمدی و گزاردن آن حقایق و تصوراتشان در فطرت انسان باعث شناسایی انسان می شود و از طرفی خود ضامن این علوم است. [ ۲]
منوچهر صانعی دره بیدی این کتاب را با عنوان «فلسفه دکارت» ترجمه و توسط شرکت انتشارات بین المللی الهدی، به چاپ رسانده است.
عکس اصول فلسفه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اصول فلسفه (Principia Philosophiae)
کتابی در فلسفه، تألیف رنه دکارت، به زبان لاتینی، در ۱۶۴۴. ترجمۀ فرانسوی این اثر به قلم آبه کلودپیکو، با مقدمۀ خود دکارت سه سال بعد به چاپ رسید. دکارت اصول فلسفه را پس از گفتار در روش و تأملات در فلسفۀ اولی کامل ترین اثر خود در بیان مقاصد فلسفی اش می دانست. کتاب پس از نامۀ مؤلف به شاهزاده الیزابت، دختر ارشد فریدریک، شاه بوهم، در چهار بخش تدوین شده است؛ بخش نخست در اصول معرفت انسانی، درباب فلسفۀ اولی یا مابعدالطبیعه؛ بخش دوم در اصول اشیای مادی، درباب قوانین یا اصول طبیعت؛ بخش سوم دربارۀ جهان مرئی، درباب نحوۀ شکل گیری آسمان ها، ثوابت، اقمار، ستارگان دنباله دار و در مجموع همۀ مظاهر جهان؛ بخش چهارم دربارۀ کرۀ زمین، درباب ماهیت زمین و آب وهوا و آتش و آهن ربا و همۀ اجسامی که در زمین یافت می شود، نیز درباب نور و گرما و ثقل. دکارت در این اثر نیز اصل بنیادین خود را که همانا شک در همۀ امور، ولو برای یک بار، است تکرار می کند. درپی همۀ استنتاج های دکارت این بصیرت نهفته است که فیلسوف نباید چیزی را حقیقی بشمرد که حقیقت آن هنوز بر وی آشکار نشده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس