[ویکی فقه] اصول متعارفه در علم منطق، به مبادی و قضایایی اطلاق می شود که درستی آنها به خودی خود یقینی و معلوم است.
اصول متعارفه ، مبادیی هستند که روشن و معلوم بوده و قبول آن واجب باشد مانند اینکه اگر از دو مقدار مساوی، یک مقدار کم شود، باقیمانده ها با هم مساوی اند.«صنف اول آنچه به هلیّت تنها وضع کنند و آن مبادی علم باشد، و آن را مقدمات موضوعه خوانند و خالی نبود از آنکه بنفس خود، بین بود یا نبود و اول از اولیات و مجربات و امثال آن باشد، و آن را اصول متعارفه، و القضایا الواجب قبولها خوانند و مبادی علم مطلق از این صنف بود».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۰.
...
اصول متعارفه ، مبادیی هستند که روشن و معلوم بوده و قبول آن واجب باشد مانند اینکه اگر از دو مقدار مساوی، یک مقدار کم شود، باقیمانده ها با هم مساوی اند.«صنف اول آنچه به هلیّت تنها وضع کنند و آن مبادی علم باشد، و آن را مقدمات موضوعه خوانند و خالی نبود از آنکه بنفس خود، بین بود یا نبود و اول از اولیات و مجربات و امثال آن باشد، و آن را اصول متعارفه، و القضایا الواجب قبولها خوانند و مبادی علم مطلق از این صنف بود».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۰.
...
wikifeqh: اصول_متعارف