اطاقت

لغت نامه دهخدا

اطاقت. [ اِ ق َ ] ( ع مص ) رجوع به اطاقة شود.

اطاقة. [ اِ ق َ ] ( ع مص ) توانستن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان تهذیب عادل ص 14 ) ( آنندراج ). توانستن چیزی را. توانایی بر آن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس