[ویکی فقه] اطلاق مسبب بر سبب به ذکر مسبب و اراده سبب اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
یکی از اقسام مجاز لغوی ، «اطلاق مسبب بر سبب» یعنی آوردن لفظ مسبب و اراده سبب است که آن را از علاقات مجاز نیز شمرده و از آن به «علاقه مسببیت» تعبیر کرده اند؛
مثال
۱. (... وینزل لکم من السماء رزقا...) ؛ "و برای شما از آسمان روزی می فرستد". روزی از آسمان فروفرستاده نمی شود، آن چه فرومی ریزد، باران است که گیاهان از آن رشد می کنند و خوراک و روزی از آن پدید می آید؛ پس، رزق (مسبب) مجازا بر باران (سبب) اطلاق شده است.و نیز مانند: (... قد انزلنا علیکم لباسا...) ؛ "در حقیقت ما برای شما لباسی فرو فرستادیم". در این آیه ، نزول آب ، سبب ایجاد لباس است، و لباس (مسبب) بر ماء (سبب) اطلاق شده است.
یکی از اقسام مجاز لغوی ، «اطلاق مسبب بر سبب» یعنی آوردن لفظ مسبب و اراده سبب است که آن را از علاقات مجاز نیز شمرده و از آن به «علاقه مسببیت» تعبیر کرده اند؛
مثال
۱. (... وینزل لکم من السماء رزقا...) ؛ "و برای شما از آسمان روزی می فرستد". روزی از آسمان فروفرستاده نمی شود، آن چه فرومی ریزد، باران است که گیاهان از آن رشد می کنند و خوراک و روزی از آن پدید می آید؛ پس، رزق (مسبب) مجازا بر باران (سبب) اطلاق شده است.و نیز مانند: (... قد انزلنا علیکم لباسا...) ؛ "در حقیقت ما برای شما لباسی فرو فرستادیم". در این آیه ، نزول آب ، سبب ایجاد لباس است، و لباس (مسبب) بر ماء (سبب) اطلاق شده است.
wikifeqh: ایقاع_مسبب_موقع_سبب