اطلاق مفعول بر مصدر

[ویکی فقه] اطلاق مفعول بر مصدر به ذکر صیغه اسم مفعول و اراده مصدر اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
از اقسام مجاز لغوی ، آوردن اسم مفعول به جای مصدر است؛
مثال
مانند: (باییکم المفتون؛ "(که) کدام یک از شما دستخوش جنونید". در این آیه ، «مفتون» (اسم مفعول) به معنای «فتنه» (مصدر) به کاررفته که یکی از معانی آن، زوال عقل و جنون است.