اطلاق مقامی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطلاق مقامی، اطلاق مستفاد از عدم ذکر متمّم جعل در قیود مربوط به تقسیمات ثانویه ماهیت است.
اطلاق مقامی، مقابل اطلاق لفظی می باشد و در مواردی به کار می رود که اطلاق لفظی محال است.
صور امر مولا
پس فرق اطلاق مقامی با لفظی این است که:۱. در اطلاق لفظی همان دلیل اول قابل تقیید است؛ برخلاف اطلاق مقامی؛۲. اطلاق لفظی، مقابل تقیید لفظی است، اما اطلاق مقامی مقابل تقیید به وسیله متمم جعل (نتیجة التقیید) می باشد.
← نظر شهید صدر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس