اطمینان از نگاه قران

[ویکی فقه] اطمینان از نگاه قرآن. اطمینان به معنای آرامش پس از نگرانی است.
این واژه از ریشه «طَمَنَ» به معنای آرامش و استقرار جان پس از نگرانی و ناراحتی است. زمین پست و هموار و فرورفته ای که آب در آن بی حرکت گرد می آید، زمین مطمئن گفته می شود. این واژه در اصطلاح فقهی به حالت استقرار نمازگزار اطلاق می شود. اطمینان در علم اخلاق به اعتدال صفات و حالات انسان و ثبات شخصیت آدمی گفته می شود.
درجات و مراتب
ابن قیم به تبع خواجه عبدالله انصاری برای اطمینان، درجات و مراتبی می شمرد:اطمینان قلب به یاد خدا که شامل آرامش امید به رحمت الهی برای انسان هراسان از خداوند، آرامشِ تسلیم در برابر قضا و قدر الهی و آرامشِ یاد پاداش خداوندی هنگام سختی و رنج زندگانی است.اطمینان جان، هنگام کشف حقیقت و یقین به حصول وعده ها و وصول از حال تفرقه به مقام جمع، و اطمینان ناشی از شهود ذات جامع اسما و صفات الهی که سالک را به مقام فنا می رساند.
نسبت بین اطمینان و سکینه
...