اعتصامی پروین

دانشنامه آزاد فارسی

اِعتِصامی، پَروین (تبریز ۱۲۸۵ـ تهران ۱۳۲۰ش)
اِعتِصامی، پَروین
اِعتِصامی، پَروین
اِعتِصامی، پَروین
(نام اصلی: رخشندۀ اعتصامی) شاعـر ایرانی. در تبریز و تهران (مدرسۀ دخترانۀ امریکایی) درس خواند و از آموزش های پدرش، یوسف اعتصام الملک تفرشی، مترجم آثار ادبی کلاسیک و رُمانتیک مغرب زمین در مجلّۀ بهار، بهره مند ی یافت. مدتی در دانشسرای عالی کتابدار بود، امّا به لحاظ شخصی بسیار محجوب و کم سخن جلوه می کرد؛ شاید ازدواج ناموفقش با یکی از خویشاوندان پدری در این موضوع مؤثر بود. سروده هایش در شیوۀ سنتی است امّا او زبانِ به نسبت ساده تری را در قصیده ها، قطعه ها و مثنوی هایش به کار می گیرد و ازنظر درون مایه، از حوزۀ امور اخلاقی و اجتماعی بیرون نمی رود. توانایی های زبانی شاعر درخور اهمیّت فراوان است و در قرن ۲۰ در مقام یکی از مهم ترین شاعران کلاسیک معاصر شناخته شده است. دیوانش، نخستین بار در ۱۳۱۴ و پس از مرگش به صورتی بسیار مُنقّح به کوشش برادرش، ابوالفتح اعتصامی، نشر یافته است. بسیاری از ادیبان نام آور آن روزگار، مانند علی اکبر دهخدا، محمدتقی بهار و محمد قزوینی ازجملۀ ستایندگان بی چون و چرای این دیوان بوده اند، به دلیل بیماری حصبه درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس