اعزان. [ اِ ] ( ع مص ) شریک نمودن کسی را در مقاسمت ، پس گرفتن هر یک بهره خود را بعد تقسیم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): اعزن فلاناً اعزاناً؛ شریک نمود فلان را در نصیب و بهره و سپس هر کس بهره خود رابرد. ( ناظم الاطباء ). شریک ساختن کسی را در بهره و آنگاه هر یک نصیب خود را گرفتن. ( از اقرب الموارد ).
