افضل الدین خونجی

[ویکی فقه] اَفْضَل ُالدّین ِ خونَجی ، ابو عبدالله محمد بن نام آور بن عبدالملک (جمادی الاول ۵۹۰ - ۵ رمضان ۶۴۶/مه ۱۱۹۴-۲۲ دسامبر ۱۲۴۸)، دانشمند علوم عقلی ایرانی و قاضی در مصر است.
برخی از منابع متأخر نام پدر و سال وفات او را به اختلاف آورده اند. انتساب او ظاهراً به خونَج (= خونا، خونه )، قصبه ای در نزدیکی زنجان است که نباید آن را با خُنج ، از توابع لارستان در فارس ، اشتباه گرفت . مرگ افضل الدین در قاهره اتفاق افتاد و در گورستان قرافه به خاک سپرده شد
تحصیلات و مذهب
از گزارش ذهبی برمی آید که افضل الدین پیش از اقامت در مصر، در ایران به تحصیل علم پرداخته است . او افزون بر احاطه به علوم عقلی در فقه نیز دست داشت و خود بر مذهب شافعی بود.
فعالیت ها
چندگاهی در مصر به تدریس در مدارس صالحیه و صلاحیه پرداخت و مدتی نیز قاضی القضاتی مصر و توابع آن را عهده دار بود. با آنکه از او در مقام قضا به نیکی یاد کرده اند، سیوطی از انتصاب او به این سمت به سختی انتقاد می کند، از آن رو که شخصیت فلسفی او بر فقاهتش غالب بوده است .
شاگردان
...