افلاک ظل

لغت نامه دهخدا

افلاک ظل. [ اَ ظِل ل ] ( ص مرکب ) پشت قوی. آنکه جای وی توانا و قوی باشد. ( ناظم الاطباء ). سخت حمایت. و این صفت ازآن ِ پادشاهی باشد که سایه لطف او محیط باشد جمله عالم را مانند افلاک ، پس معنی ترکیبی ، سایه همچو افلاک است چنانچه شیردل ای همچو شیر است و این ترکیب در اصل صفت و موصوف بود بر وجه تشبیه بعد مقلوب کردند. ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ). بمعنی سخت حمایت آمده و معنی ترکیبی آن سایه همچو افلاک. ( هفت قلزم ).

فرهنگ فارسی

پشت قوی آنکه جای وی توانا و قوی باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس