اقتصاد انگلستان در قرون وسطی ( انگلیسی: Economy of England in the Middle Ages ) عنوان دوره ای است در تاریخ انگلستان که از تهاجم نُرمَن ها در سال ۱۰۶۶ آغاز و تا زمان مرگ هِنری هفتم به سال ۱۵۰۹ ادامه می یابد. نهادهای بنیان گذاری شده توسط نُرمَن ها، از جمله برزگری فلاکت بار یا همان رعیت داری، تحت لوای یک سیستم زمین باز و شکوفا، باعث تثبیت شهرها و تعاملات تجاری بین المللی گردید. [ ۱] در طول پنج قرن بعدی، اقتصاد در ابتدا رشد کرده و پس از آن گرفتار دوره ای کاستی و بحران حاد می گردد. در نتیجه این بحران، آغاز تغییرات سیاسی و اقتصادی دور از انتظار نبود. با وجود نابسامانی اقتصادی در شهر و بهره وری اقتصادی، از جمله تغییر در میان دارندگان ثروت و محل این منابع، خروجی اقتصادی شهرها و معادن توسعه یافته باعث سخت شدن بازدهی این پروسه در طول دوران گردید. [ ۲] در پایان همین دوره، انگلستان یک دولت بسیار ضعیف بود. پس از معرفی استاندارهای جدید، بازبینی و چیرگی اقتصادی بر مبنای اجاره و کنترل همزمان مزارع توسط طبقه مرفه آغاز گردید و یک جامعه پر رونق از تُجار انگلیسیِ بومی و شرکت های بزرگ پدیدار گردید.
در سده های دوازدهم تا سیزدهم میلادی، اقتصاد انگلستان شاهد جهش چشمگیری بود. [ ۳] عمده این توسعه و جهش اقتصادی به انفجار ناگهانی جمعیت در میان سال های ۱۰۸۶ تا ۱۳۰۰ میلادی باز می گردد. در سال ۱۰۸۶ که مصادف با تدوین کتاب روز رستاخیز بود، برآورد جمعیت بالغ بر ۱/۵ میلیون نفر می گردید. پس از آن و تا سال ۱۳۰۰ میلادی جمعیت بین ۴ تا ۵ میلیون نفر افزایش پیدا کرد. [ ۳] انگلستان بر همان اصول اقتصاد فلاحتی باقی ماند. برپا نگه داشتن چرخهٔ زمین داران و ملاکان بزرگ در کنار برزگران و رعیت ها در قانون انگلستان گنجانده شد. [ ۴] بیشتر زمین ها که اغلب آنها جزو جنگل های سلطنتی بودند در جهت فراهم نمودن مایحتاج ضروری و گسترش رمه داری برای تولید پشم در جهت صادرات به اروپا مورد بهره برداری قرار گرفتند. [ ۴] بالغ بر صدها شهر جدید، طبق برنامه ریزی های از پیش تعین شده، در سراسر انگلستان، به حمایت و تشکیل صنف های مختلف و بازارهای محلی و دیگر موسسات اقتصادی قرون وسطی پرداختند. نوادگانی از سرمایه داران یهودی که ابتدا به وسیلهٔ ویلیام فاتح وارد انگلستان شده بودند، نقش بسیار مهمی در اقتصاد رو به رشد و همینطور فرامین مذهبی جدید سیستری و آگوستین ها ایفا نمودند که این موارد باعث شد تا تبدیل به تاثیرگذارانِ عمدهٔ تجارتِ پشم در شمال گردند. [ ۵] معدن کاوی در انگلستان افزایش یافت و جنبش سریع و ترقی نقره در سده ۱۲ میلادی باعث بسط یافتنِ پول رایج و تقویت آن گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سده های دوازدهم تا سیزدهم میلادی، اقتصاد انگلستان شاهد جهش چشمگیری بود. [ ۳] عمده این توسعه و جهش اقتصادی به انفجار ناگهانی جمعیت در میان سال های ۱۰۸۶ تا ۱۳۰۰ میلادی باز می گردد. در سال ۱۰۸۶ که مصادف با تدوین کتاب روز رستاخیز بود، برآورد جمعیت بالغ بر ۱/۵ میلیون نفر می گردید. پس از آن و تا سال ۱۳۰۰ میلادی جمعیت بین ۴ تا ۵ میلیون نفر افزایش پیدا کرد. [ ۳] انگلستان بر همان اصول اقتصاد فلاحتی باقی ماند. برپا نگه داشتن چرخهٔ زمین داران و ملاکان بزرگ در کنار برزگران و رعیت ها در قانون انگلستان گنجانده شد. [ ۴] بیشتر زمین ها که اغلب آنها جزو جنگل های سلطنتی بودند در جهت فراهم نمودن مایحتاج ضروری و گسترش رمه داری برای تولید پشم در جهت صادرات به اروپا مورد بهره برداری قرار گرفتند. [ ۴] بالغ بر صدها شهر جدید، طبق برنامه ریزی های از پیش تعین شده، در سراسر انگلستان، به حمایت و تشکیل صنف های مختلف و بازارهای محلی و دیگر موسسات اقتصادی قرون وسطی پرداختند. نوادگانی از سرمایه داران یهودی که ابتدا به وسیلهٔ ویلیام فاتح وارد انگلستان شده بودند، نقش بسیار مهمی در اقتصاد رو به رشد و همینطور فرامین مذهبی جدید سیستری و آگوستین ها ایفا نمودند که این موارد باعث شد تا تبدیل به تاثیرگذارانِ عمدهٔ تجارتِ پشم در شمال گردند. [ ۵] معدن کاوی در انگلستان افزایش یافت و جنبش سریع و ترقی نقره در سده ۱۲ میلادی باعث بسط یافتنِ پول رایج و تقویت آن گردید.
