اقرار ادم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اقرار آدم. آدم علیه السّلام به ستم بر خویش و زیان کار بودنش در صورت عدم آمرزشخداوند اعتراف دارد.
قالا ربنا ظـلمنآ انفسنا وان لم تغفر لنا وترحمنا لنکونن من الخـسرین.گفتند پروردگارا ما بر خویشتن ستم کردیم و اگر بر ما نبخشایی و به ما رحم نکنی مسلما از زیانکاران خواهیم بود.

[ویکی فقه] اقرار آدم (قرآن). آدم و حوا (علیهماالسلام) بعد از خوردن میوه ممنوعه به سرعت به اشتباه خود پی بردند و توبه کردند و به گناه خود اقرار نمودند و از درگاه الهی طلب رحمت کردند.
حضرت آدم علیه السّلام پس از توبیخ خداوند درباره تناول او و همسرش از شجره ممنوعه به گناه خود اقرار کرد.... و نادیـهما ربهما الم انهکما عن تلکما الشجرة...(...و پروردگارشان آنها را ندا داد که: «آیا شما را از آن درخت نهی نکردم؟!...) قالا ربنا ظـلمنآ انفسنا وان لم تغفر لنا وترحمنا لنکونن من الخـسرین.(گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!») (مقصود از «ظلم» در آیه ترک مندوب و نقص در ثواب است، و این با مقام عصمت تنافی ندارد.)
ادب حضرت آدم
ادب حضرت آدم و حوا را که در هنگام دعا و توجه به خدا می توان دید، ادبی است که قرآن در درجه اول آنرا از آدم و همسرش (علیه السلام ) حکایت کرده و فرموده : «ربنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخاسرین» راز و نیازی است که آن دو بزرگوار بعد از خوردن از درختی که خداوند از نزدیکی به آن نهی شان کرده بود با خدای خود کرده اند، با اینکه آن نهی، نهی تکلیفی تحریمی نبود بلکه نهی ارشادی بود و مخالفت آنها مخالفت نصیحتی بود که صلاح حالشان و سعادت در زندگی شان در بهشت که مامن از هر رنج و بدبختی است در رعایت آن بوده . خدای متعال هم وقتی آن دو را از مخالفت تحذیر کرد، نفرمود که این مخالفت و پیروی شیطان نافرمانی من است بلکه فرمود: «فلا یخرجنکما من الجنه فتشقی . ان لک الا تجوع فیها و لا تعری . و انک لا تظما فیها و لا تضحی»

پیشنهاد کاربران

بپرس