الاقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب). الإقبالُ بالأعمالِ الحَسَنَةِ فیما یُعمَلُ مَرَّةٍ فی السَّنَةِ (روی آوردن به اعمال نیک: درباره اعمالی که در سال یکبار انجام می شوند) معروف به اقبال الاعمال کتابی است درموضوع ادعیه و اعمال سال و زیارات معصومین (ع) و به زبان عربی، نوشته علی بن موسی بن طاووس حلی متوفای ۶۶۴ هجری قمری از علمای برجسته و فقهای شیعه است.
سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس مشهور به سید بن طاووس(۵۸۹-۶۶۴ق) عالم شیعی قرن هفتم قمری است. ابن طاووس حدود ۵۰ تألیف دارد او نویسنده کتاب هایی چون المهمات و التتمات، کشف المحجة لثمرة المهجة، مصباح الزائر و جناح المسافر و مهج الدعوات و منهج العبادات است. سید بن طاووس از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) و امام سجاد (ع) و استاد بزرگانی چون علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین، پدر علامه حلی است.

[ویکی نور] الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة تألیف سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (589 - 664 هجری) در موضوع ادعیه و اعمال سال و زیارات معصومین علیهم السلام می باشد.
ابن طاووس این کتاب را همراه با 8 جلد دیگر به عنوان تتمۀ «مصباح المتهجد » شیخ طوسی نوشته است.
او در مقدمه کتاب «فلاح السائل »، که جلد اوّل از تتمّات مصباح المتهجد است اسامی 10 جلد کتاب را آورده است.
کتاب حاضر شامل اعمال یازده ماه از سال است.اعمال ماه رمضان نیز، به خاطر اهمیت این ماه، در کتابی دیگر با نام «المضمار» آمده که توسط مصنف همراه با اقبال در یک مجموعه عرضه شده است.
سید کتاب خویش را به ترتیب ماههای سال نگاشته، اما بر خلاف روش معمول، ابتدای سال را ماه مبارک رمضان دانسته است.از جمله دلایل این کار اهمیت فوق العاده ای است که شرع برای ماه رمضان قائل شده و اینکه اهل معرفت ابتدای سال و ابتدای سیر و سلوک خویش را ماه رمضان قرار می دهند.

[ویکی شیعه] الاقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه (کتاب). الإقبالُ بالأعمالِ الحَسَنَةِ فیما یُعمَلُ مَرَّةً فی السَّنَةِ (روی آوردن به اعمال نیک: درباره اعمالی که در سال یکبار انجام می شوند) معروف به اقبال الاعمال کتابی است درموضوع ادعیه و اعمال سال و زیارات معصومین (ع) به زبان عربی، نوشته علی بن موسی بن طاووس حلی متوفای ۶۶۴ هجری قمری از علمای برجسته و فقهای شیعه.
سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس مشهور به سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق) عالم شیعی قرن هفتم قمری است. ابن طاووس حدود ۵۰ تألیف دارد او نویسنده کتاب هایی چون المهمات و التتمات، کشف المحجة لثمرة المهجة، مصباح الزائر و جناح المسافر و مهج الدعوات و منهج العبادات است. سید بن طاووس از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) و امام سجاد (ع) و استاد بزرگانی چون علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین، پدر علامه حلی است.
سید بن طاووس در زمان هلاکو خان، نقیب شیعیان بود. او به سبب سجایای اخلاقی، تقوا و مراقبه، حالات عرفانی و کرامات نقل شده ازو به «جمال العارفین» معروف شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس