[ویکی فقه] التبر المسبوک فی نصیحة الملوک (کتاب). «التبر المسبوک فی نصیحة الملوک» یا نصحه الملوک ، تالیف امام شافعی محمد بن محمد غزالی (متوفی ۵۰۵ ق) است که آن را به فارسی برای سلطان محمد فرزند ملکشاه سلجوقی نوشت و یکی از شاگردانش آن را به عربی برگرداند.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا ، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است. در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست ، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا ، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است. در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست ، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
[ویکی نور] «التبر المسبوک فی نصیحة الملوک» یا نصحه الملوک، تألیف امام شافعی محمد بن محمد غزالی (متوفی 505ق) است که آن را به فارسی برای سلطان محمد فرزند ملکشاه سلجوقی نوشت و یکی از شاگردانش آن را به عربی برگرداند.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است.
در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
غزالی در آغاز کتاب بر آن است تا اموری چون اقرار به نعمت های الهی و ادای حق آن، تعریف ایمان، یادآوری مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوی خداوند و... را در اذهان خواننده تثبیت کند. آن گاه او از عدالت و انصاف - که آن را در ده اصل تقسیم کرده - شورا و لزوم پذیرش سخنان شورا و درخواست نتایج آن، مسؤولیت حاکم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دلیل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانی، و تلاش برای تأمین رضایت مردم از راه های شرعی و نه غیر از آن، لزوم ایمان به جهان پس از مرگ و نقش چنین باوری در بهبود رفتار حاکم و گرایش او به عدالت، انصاف و بهبود وضعیت رعیت سخن می گوید و آن را با گفتاری از وزرا، کاتبان و ناظران دادرسی و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان می برد.
در همه این آثار بعد از ذکر صاحبان مناصب و مقامات، حوادث سیاسی و نظامی هر سال شرح داده شده است. ذکر تغییرات آب نیل از مطالب برجسته تاریخهای دوره ممالیک است و ظاهراً ابن آیبک دواداری (زنده تا 736ق) اول مورخی بود که این عمل را ابداع و مورخان بعدی از وی تقلید کردند.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است.
در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
غزالی در آغاز کتاب بر آن است تا اموری چون اقرار به نعمت های الهی و ادای حق آن، تعریف ایمان، یادآوری مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوی خداوند و... را در اذهان خواننده تثبیت کند. آن گاه او از عدالت و انصاف - که آن را در ده اصل تقسیم کرده - شورا و لزوم پذیرش سخنان شورا و درخواست نتایج آن، مسؤولیت حاکم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دلیل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانی، و تلاش برای تأمین رضایت مردم از راه های شرعی و نه غیر از آن، لزوم ایمان به جهان پس از مرگ و نقش چنین باوری در بهبود رفتار حاکم و گرایش او به عدالت، انصاف و بهبود وضعیت رعیت سخن می گوید و آن را با گفتاری از وزرا، کاتبان و ناظران دادرسی و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان می برد.
در همه این آثار بعد از ذکر صاحبان مناصب و مقامات، حوادث سیاسی و نظامی هر سال شرح داده شده است. ذکر تغییرات آب نیل از مطالب برجسته تاریخهای دوره ممالیک است و ظاهراً ابن آیبک دواداری (زنده تا 736ق) اول مورخی بود که این عمل را ابداع و مورخان بعدی از وی تقلید کردند.
wikinoor: التبر_المسبوک_فی_نصیحة_الملوک
[ویکی فقه] التبر المسبوک فی نصیحه الملوک (کتاب). «التبر المسبوک فی نصیحة الملوک» یا نصحه الملوک ، تالیف امام شافعی محمد بن محمد غزالی (متوفی ۵۰۵ ق) است که آن را به فارسی برای سلطان محمد فرزند ملکشاه سلجوقی نوشت و یکی از شاگردانش آن را به عربی برگرداند.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا ، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است. در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست ، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
گزارش محتوا
غزالی در آغاز کتاب بر آن است تا اموری چون اقرار به نعمت های الهی و ادای حق آن، تعریف ایمان، یادآوری مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوی خداوند و... را در اذهان خواننده تثبیت کند. آن گاه او از عدالت و انصاف - که آن را در ده اصل تقسیم کرده- شورا و لزوم پذیرش سخنان شورا و درخواست نتایج آن، مسؤولیت حاکم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دلیل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانی، و تلاش برای تامین رضایت مردم از راه های شرعی و نه غیر از آن، لزوم ایمان به جهان پس از مرگ و نقش چنین باوری در بهبود رفتار حاکم و گرایش او به عدالت ، انصاف و بهبود وضعیت رعیت سخن می گوید و آن را با گفتاری از وزرا، کاتبان و ناظران دادرسی و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان می برد.
← صاحب مناصبان و مقامات
فهرست مطالب کتاب در پایان آن ذکر شده است. آدرس روایات از منابع اهل سنت در پاورقی کتاب آمده است.
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول در اصل ایمان است که شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، دارای دو قسمت است که قسمت اول با ده مثال در معرفت دنیا ، و قسمت دوم در معرفت نفس که شامل پنج حکایت است. در ادامه، هفت باب مشتمل بر ذکر عدل و سیاست ، ذکر ملوک و سیره آنها، در سیاست وزراء و سیره ایشان، در ذکر کاتبان و آدابشان، در حلم حکماء، در شرف عقل و عقلاء، در ذکر نساء، است.
گزارش محتوا
غزالی در آغاز کتاب بر آن است تا اموری چون اقرار به نعمت های الهی و ادای حق آن، تعریف ایمان، یادآوری مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوی خداوند و... را در اذهان خواننده تثبیت کند. آن گاه او از عدالت و انصاف - که آن را در ده اصل تقسیم کرده- شورا و لزوم پذیرش سخنان شورا و درخواست نتایج آن، مسؤولیت حاکم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دلیل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانی، و تلاش برای تامین رضایت مردم از راه های شرعی و نه غیر از آن، لزوم ایمان به جهان پس از مرگ و نقش چنین باوری در بهبود رفتار حاکم و گرایش او به عدالت ، انصاف و بهبود وضعیت رعیت سخن می گوید و آن را با گفتاری از وزرا، کاتبان و ناظران دادرسی و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان می برد.
← صاحب مناصبان و مقامات
فهرست مطالب کتاب در پایان آن ذکر شده است. آدرس روایات از منابع اهل سنت در پاورقی کتاب آمده است.
wikifeqh: نصیحة_الملوک