التهاب قرنیه یا کراتیت ( به انگلیسی: Keratitis ) به التهاب لایهٔ سطحی چشم، قرنیه، گویند. این حالت معمولاً همراه با درد و اختلال در دید است.
تشخیص زودهنگام این بیماری بسیار مهم است، این بیماری گاهی با التهاب ملتحمه اشتباه گرفته می شود.
• نوع سطحی که فقط لایه های سطحی قرنیه را درگیر می کند و پس از درمان معمولاً جوشگاهی باقی نمی گذارد.
• نوع عمقی که لایه های عمقی قرنیه نیز درگیر می شوند و پس از درمان احتمال باقی ماندن جوشگاه زیاد است. اگر این جوشگاه در محور دید قرار گیرد ممکن است در بینایی فرد اختلال ایجاد کند. استفاده از قطره های چشمی حاوی کورتیکواستروئیدها برای کاهش این اثرات مفید است.
کراتیت ممکن است به دنبال عفونت های ویروسی یا میکروبی، ایسکمی، حساسیت، کمبود ویتامین آ، کاهش حس قرنیه، فقر غذایی، اشکال در جریان اشک، ضربه و قرار گرفتن قرنیه در معرض هوا و عوامل محرک، ناتوانی پلک ها در پوشاندن قرنیه و برون چشمی به وجود آید. [ ۱]
درمان موارد عفونی کراتیت، به عامل ایجاد عفونت بستگی دارد. در کراتیت باکتریایی، آنتی بیوتیک های متعددی را می توان به صورت موضعی یا وریدی تجویز کرد. دیگر عوامل ضدمیکروبی می تواند برای عفونت های قارچی، ویروسی، انگلی و. . . استفاده می شود.
قطره های کورتیکواستروئیدی موضعی ممکن است در برخی از موارد کراتیت کمک کند. استفاده از آن ها در موارد عفونی بحث برانگیز است، زیرا کورتیکواستروئیدها می توانند پاسخ ایمنی بدن به عفونت را کاهش دهند. [ ۲] [ ۳]
برای بهبود دید در موارد شدید کراتیت که منجر به اختلال قابل توجهی در بینایی شده است، ممکن است پیوند قرنیه، لازم باشد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتشخیص زودهنگام این بیماری بسیار مهم است، این بیماری گاهی با التهاب ملتحمه اشتباه گرفته می شود.
• نوع سطحی که فقط لایه های سطحی قرنیه را درگیر می کند و پس از درمان معمولاً جوشگاهی باقی نمی گذارد.
• نوع عمقی که لایه های عمقی قرنیه نیز درگیر می شوند و پس از درمان احتمال باقی ماندن جوشگاه زیاد است. اگر این جوشگاه در محور دید قرار گیرد ممکن است در بینایی فرد اختلال ایجاد کند. استفاده از قطره های چشمی حاوی کورتیکواستروئیدها برای کاهش این اثرات مفید است.
کراتیت ممکن است به دنبال عفونت های ویروسی یا میکروبی، ایسکمی، حساسیت، کمبود ویتامین آ، کاهش حس قرنیه، فقر غذایی، اشکال در جریان اشک، ضربه و قرار گرفتن قرنیه در معرض هوا و عوامل محرک، ناتوانی پلک ها در پوشاندن قرنیه و برون چشمی به وجود آید. [ ۱]
درمان موارد عفونی کراتیت، به عامل ایجاد عفونت بستگی دارد. در کراتیت باکتریایی، آنتی بیوتیک های متعددی را می توان به صورت موضعی یا وریدی تجویز کرد. دیگر عوامل ضدمیکروبی می تواند برای عفونت های قارچی، ویروسی، انگلی و. . . استفاده می شود.
قطره های کورتیکواستروئیدی موضعی ممکن است در برخی از موارد کراتیت کمک کند. استفاده از آن ها در موارد عفونی بحث برانگیز است، زیرا کورتیکواستروئیدها می توانند پاسخ ایمنی بدن به عفونت را کاهش دهند. [ ۲] [ ۳]
برای بهبود دید در موارد شدید کراتیت که منجر به اختلال قابل توجهی در بینایی شده است، ممکن است پیوند قرنیه، لازم باشد. [ ۱]
wiki: التهاب قرنیه