الحب

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
حبب (۹۵ بار)

«حَبّ» و «حَبّة» به معنای دانه های خوراکی و غذایی است، مثل گندم و جو و آنچه که قابل درو کردن است. ولی گاهی به دانه های دیگر گیاهان نیز گفته می شود.
(به فتح اوّل) مطلق دانه. مفرد آن حبّه است (قاموس) خدا شکافنده دانه و هسته است. . جمع حبّه حبّات و حبوب می‏باشد ولی در قرآن مجید به کار نرفته است.