الخیام

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
خیم (۱ بار)

«خِیام» جمع «خیمه» است، ولی به طوری که در روایات اسلامی آمده، خیمه های بهشتی، از نظر گستردگی، وسعت و زیبایی، شباهتی به خیمه های این جهان ندارند. این نکته نیز قابل توجّه است که، «خیمه»، طبق آنچه علمای لغت و بعضی از مفسران گفته اند تنها به معنای خیمه های پارچه ای که در میان ما معروف است نمی باشد، بلکه به خانه های چوبی و یا حتی هر خانه مدوری، کلمه «خیمه» اطلاق می شود، و گاه گفته شده «خیمه» عبارت است از هر خانه ای که از سنگ و مانند آن ساخته نشده است.
چادر. طبرسی فرموده: خیمه هر خانه‏ای است که از پارچه درست کنند و بر ستونها و میخ تکیه گوید: خیمه خانه‏ای است که از شاخه‏های درختان ساخته می‏شود و قاموس هر دو را ذکر کرده است به نظر می‏آید که مراد از مقصودات، مخصوصات باشد یعنی زنان سفید بدن که به شوهران خود مخصوص اند و در خیمه‏های بهشتی اند رجوع شود به «حور». با کراجعه به آیات قرآن مجید بدست می‏آید که حوریان بهشت هم در ساختمانهای بهشتی و هم در خیمه‏های بهشتی جا دارند.