[ویکی نور] السلفیون و الشیعة نحو علاقة أفضل اثر حسن موسی صفار، رساله ای است مختصر پیرامون رابطه میان سلفیون و شیعه که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در یک مدخل و هشت عنوان سامان یافته است.
در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بسیاری، امکان ارتباط و رابطه میان سلفیه و شیعه را به دلیل اختلافات و تضاد آن دو در مسائل حساس عقیدتی و نیز وجود تاریخ پرکشمکش و پر از مخاطره میان آن دو، امری بعید و دور از تصور می دانند درحالی که به عقیده وی، شاید بتوان میان آن دو، رابطه و ارتباطی را تصور نمود.
نویسنده در مدخل به بیان این نکته پرداخته که تاریخ اسلام، همواره شاهد اختلافات و درگیری های فکری و مذهبی بوده که در بسیاری از آن ها، انگیزه های سیاسی دخیل بوده اند و تعصب مذهبی، به معنی سعی در فرض رأی خود و رفض و تکفیر رأی مخالف آن، نتیجه برخی از این درگیری ها بوده است. به نظر وی این تعدد مذاهب و اختلاف آراء، امری طبیعی و عادی بوده که چاره ای از آن نیست.
مطالب کتاب، با پاسخ به این سؤال آغاز شده که آیا ارتباط میان سلفیه و شیعه، ارتباطی نیکو و صحیح است یا نه؟ به اعتقاد نویسنده، بدون شک، وجود حالت تشنج و نزاع داخلی میان امت اسلامی، هیچ نتیجه ای جز تضعیف قدرت آن در مقابله با تهدیدات خارجی و سوءاستفاده دشمنان ندارد.
وی در ادامه، ضمن اشاره به نمونه های از ارتباط میان سلفیه و شیعه. به توضیح این نکته پرداخته که با توجه به زندگی هر دو گروه در منطقه ای واحد و مسلم بودن حق زندگی انسان ها و اشتراک آن ها در حق حیات، هیچ جایگزینی برای همزیستی مسالمت آمیز میان این دو گروه، وجود ندارد.
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در یک مدخل و هشت عنوان سامان یافته است.
در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بسیاری، امکان ارتباط و رابطه میان سلفیه و شیعه را به دلیل اختلافات و تضاد آن دو در مسائل حساس عقیدتی و نیز وجود تاریخ پرکشمکش و پر از مخاطره میان آن دو، امری بعید و دور از تصور می دانند درحالی که به عقیده وی، شاید بتوان میان آن دو، رابطه و ارتباطی را تصور نمود.
نویسنده در مدخل به بیان این نکته پرداخته که تاریخ اسلام، همواره شاهد اختلافات و درگیری های فکری و مذهبی بوده که در بسیاری از آن ها، انگیزه های سیاسی دخیل بوده اند و تعصب مذهبی، به معنی سعی در فرض رأی خود و رفض و تکفیر رأی مخالف آن، نتیجه برخی از این درگیری ها بوده است. به نظر وی این تعدد مذاهب و اختلاف آراء، امری طبیعی و عادی بوده که چاره ای از آن نیست.
مطالب کتاب، با پاسخ به این سؤال آغاز شده که آیا ارتباط میان سلفیه و شیعه، ارتباطی نیکو و صحیح است یا نه؟ به اعتقاد نویسنده، بدون شک، وجود حالت تشنج و نزاع داخلی میان امت اسلامی، هیچ نتیجه ای جز تضعیف قدرت آن در مقابله با تهدیدات خارجی و سوءاستفاده دشمنان ندارد.
وی در ادامه، ضمن اشاره به نمونه های از ارتباط میان سلفیه و شیعه. به توضیح این نکته پرداخته که با توجه به زندگی هر دو گروه در منطقه ای واحد و مسلم بودن حق زندگی انسان ها و اشتراک آن ها در حق حیات، هیچ جایگزینی برای همزیستی مسالمت آمیز میان این دو گروه، وجود ندارد.
wikinoor: السلفیون_و_الشیعة_نحو_علاقة_أفضل