[ویکی شیعه] الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة (کتاب). الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه کتابی در فلسفه و حکمت اسلامی، نوشته حکیم و فیلسوف شیعی، صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی. این کتاب از مهم ترین آثار فلسفی ملا صدرا است و در میان آثار وی برجستگی خاصی دارد؛ زیرا در آن، همه اندیشه های فلسفی او(در زمینه های مختلفِ الاهیات، طبیعیات، نفس، معاد و...) به صورت مختصر بررسی شده است. ملاصدرا در مقدمه کتاب می نویسد که امرکننده ای قلبی و غیبی، او را به نگارش آن، امر کرده است.
کتاب الشواهد الربوبیه را می توان چکیده کتاب اسفار هم به شمار آورد؛ هر چند در بخش هایی از آن، مطالبی هست که در اسفار و سایر کتب او دیده نمی شود. ملا صدرا در این کتاب، دیدگاه های خود را گاه به صورت کوتاه و گاهی به صورت مفصّل، با بیانی ساده و روان تقریر کرده است. الشواهد الربوبیه امور اعتقادی را با عرفان و تصوف، آمیخته و با شواهدی از آیات قرآن، همراه کرده است. این کتاب در حوزه های علمیه و دانشگاه ها تدریس می شود. ملاهادی سبزواری بر شواهد تعلیقاتی نوشته است.
محمد بن ابراهیم، صدرالدین شیرازی، معروف به صدرالمتألهین یا ملاصدرا، از حکما و فلاسفه قرن یازدهم هجری است. وی حدود ۹۷۹ ه.ق در شیراز به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی در شیراز، برای ادامه تحصیل، به اصفهان سفر کرد. او علوم عقلی را از سید محمد باقر معروف به میرداماد و علوم نقلی را از شیخ بهاءالدین محمد عاملی فرا گرفت. سپس به زادگاهش شیراز بازگشت، ولی به جهت حسادت عده ای، مجبور به ترک آن دیار و سکونت در یکی از روستاهای قم به نام کهک شد. ملاصدرا سال ها در انزوا به تزکیه نفس پرداخت و پس از طی مراحل سیر و سلوک، تا آخر عمر به نگارش تألیفاتی بر اساس مکتب فلسفی نوبنیاد خویش، حکمت متعالیه مشغول شد.
محمد بن ابراهیم، صدرالدین شیرازی، معروف به صدرالمتألهین یا ملاصدرا، از حکما و فلاسفه قرن یازدهم هجری است. وی حدود ۹۷۹ ه.ق در شیراز به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی در شیراز، برای ادامه تحصیل، به اصفهان سفر کرد. او علوم عقلی را از سید محمد باقر معروف به میرداماد و علوم نقلی را از شیخ بهاءالدین محمد عاملی فرا گرفت. سپس به زادگاهش شیراز بازگشت، ولی به جهت حسادت عده ای، مجبور به ترک آن دیار و سکونت در یکی از روستاهای قم به نام کهک شد. ملاصدرا سال ها در انزوا به تزکیه نفس پرداخت و پس از طی مراحل سیر و سلوک، تا آخر عمر به نگارش تألیفاتی بر اساس مکتب فلسفی نوبنیاد خویش، حکمت متعالیه مشغول شد.
[ویکی نور] الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، تألیف محمد بن ابراهیم صدرالدین شیرازی معروف به ملاصدرا است. این اثر، یکی از متون عالی فلسفی است که ملاصدرا در آن، آخرین آرا و عقاید خویش را بیان کرده است. شرح این کتاب توسط ملاهادی سبزواری انجام گرفته و سید جلال الدین آشتیانی آن را تصحیح و منتشر نموده است.
مطالبی در این کتاب است که در اسفار و سایر کتب مؤلف دیده نمی شود. مقایسه محتوای این دو کتاب نشان می دهد که نسبت میان این دو کتاب عموم و خصوص من وجه است و تقریر بسیاری از مسائل در این دو کتاب متفاوت است. توجه حکمای پس از ملاصدرا به این کتاب، بیانگر جایگاه والای آن است.
در اهمیت این کتاب همین بس که بزرگانی همچون ملاعبدالرزاق لاهیجی، ملاهادی سبزواری، آقاعلی حکیم آن را تدریس کردهاند و اعاظمی همچون ملاعلی نوری، حاجی سبزواری، آقاعلی حکیم و آقامحمدرضا قمشه ای بر آن تعلیقه نوشته اند ...
ملاصدرا همان طور که خود در مقدمه این کتاب بیان میکند، به دلیل کثرت مراجعه به عالم معانی و اسرار و دوری و اجتناب از عقایدی که جمهور حکما بدان معتقد بودند، به دیدگاههای شریف الهی، شواهد لطیف قرآنی، قواعد محکم ربانی و مسائل عرفانی دست مییابد که تنها افراد بسیار کمی از حکما و عرفا بدان نائل شده بودند؛ حتی درک برخی از این امور شریف مختص خود ایشان بوده و حکیمان گذشته از آن بهرهای نداشتند. او برخی از این مسائل را در کتابهای خودش اظهار میکند و بسیاری از آنها را مخفی میدارد، از ترس اینکه دیگران نفهمند و گمراه شوند تااینکه از عالم غیب فرمان میرسد که بخشی از آنها را منتشر سازد، پس کتاب مذکور را مینویسد ...
کتاب دارای پنج مشهد، هر مشهد دارای چند شاهد و هر شاهد مشتمل بر چند اشراق است که در اشراقات آن از زیرعنوانهایی همچون «حکمة مشرقیة»، «حکمة عرشیة»، «تفریع عرشی»، «بحث و تحصیل»، «نص تنبیهی»، «حکمة قرآنیة»، «قضیة فرقانیة» و... استفاده شده است ...
جلد اول کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح و متن شواهد و جلد دوم حاوی شرح ملاهادی سبزواری است.
مطالبی در این کتاب است که در اسفار و سایر کتب مؤلف دیده نمی شود. مقایسه محتوای این دو کتاب نشان می دهد که نسبت میان این دو کتاب عموم و خصوص من وجه است و تقریر بسیاری از مسائل در این دو کتاب متفاوت است. توجه حکمای پس از ملاصدرا به این کتاب، بیانگر جایگاه والای آن است.
در اهمیت این کتاب همین بس که بزرگانی همچون ملاعبدالرزاق لاهیجی، ملاهادی سبزواری، آقاعلی حکیم آن را تدریس کردهاند و اعاظمی همچون ملاعلی نوری، حاجی سبزواری، آقاعلی حکیم و آقامحمدرضا قمشه ای بر آن تعلیقه نوشته اند ...
ملاصدرا همان طور که خود در مقدمه این کتاب بیان میکند، به دلیل کثرت مراجعه به عالم معانی و اسرار و دوری و اجتناب از عقایدی که جمهور حکما بدان معتقد بودند، به دیدگاههای شریف الهی، شواهد لطیف قرآنی، قواعد محکم ربانی و مسائل عرفانی دست مییابد که تنها افراد بسیار کمی از حکما و عرفا بدان نائل شده بودند؛ حتی درک برخی از این امور شریف مختص خود ایشان بوده و حکیمان گذشته از آن بهرهای نداشتند. او برخی از این مسائل را در کتابهای خودش اظهار میکند و بسیاری از آنها را مخفی میدارد، از ترس اینکه دیگران نفهمند و گمراه شوند تااینکه از عالم غیب فرمان میرسد که بخشی از آنها را منتشر سازد، پس کتاب مذکور را مینویسد ...
کتاب دارای پنج مشهد، هر مشهد دارای چند شاهد و هر شاهد مشتمل بر چند اشراق است که در اشراقات آن از زیرعنوانهایی همچون «حکمة مشرقیة»، «حکمة عرشیة»، «تفریع عرشی»، «بحث و تحصیل»، «نص تنبیهی»، «حکمة قرآنیة»، «قضیة فرقانیة» و... استفاده شده است ...
جلد اول کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح و متن شواهد و جلد دوم حاوی شرح ملاهادی سبزواری است.
wikinoor: الشواهد_الربوبیة_فی_المناهج_السلوکیة
[ویکی نور] الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه (نشر دانشگاهی). الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، یکی از مهمترین آثار محمد بن ابراهیم صدرالدین شیرازی مشهور به صدرالمتألهین شیرازی (979- 1050ق) است که همراه با تعلیقات حکیم ملاهادی سبزواری (1212- 1289ق) و با تصحیح و مقدمه و تعلیقات مفصل استاد سید جلال الدین آشتیانی (1304ش. آشتیان- 1384 ش. مشهد) منتشر شده است. استاد آشتیانی، تصحیح و نگارش مقدمه و تعلیقات را در سال 1345ش (1386ق) به پایان رسانده است.
از آنجا که کتاب شناسی اصل اثر به تنهایی انجام شده است، در اینجا تنها به مقدمه و تعلیقه مرحوم آشتیانی پرداخته می شود. درباره این مقدمه و تعلیقه چند نکته گفتنی است:
مجموعه مصنفات حکیم مؤسس آقا علی مدرس طهرانی
مشاهد الالوهیة، یا، شرح کبیر بر شواهد الربوبیة فی مناهج السلوکیة ملاصدرا
از آنجا که کتاب شناسی اصل اثر به تنهایی انجام شده است، در اینجا تنها به مقدمه و تعلیقه مرحوم آشتیانی پرداخته می شود. درباره این مقدمه و تعلیقه چند نکته گفتنی است:
مجموعه مصنفات حکیم مؤسس آقا علی مدرس طهرانی
مشاهد الالوهیة، یا، شرح کبیر بر شواهد الربوبیة فی مناهج السلوکیة ملاصدرا
[ویکی شیعه] الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه (کتاب). الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه کتابی در فلسفه و حکمت اسلامی، نوشته حکیم و فیلسوف شیعی، صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی. این کتاب از مهم ترین آثار فلسفی ملا صدرا است؛ چرا که در آن، همه اندیشه های فلسفی او(در زمینه های مختلفِ الاهیات، طبیعیات، نفس، معاد و...) به صورت مختصر بررسی شده است.
کتاب الشواهد الربوبیه را می توان چکیده کتاب اسفار هم به شمار آورد؛ هر چند در بخش هایی از آن، مطالبی هست که در اسفار و سایر کتب او دیده نمی شود. الشواهد الربوبیه امور اعتقادی را با عرفان و تصوف، آمیخته و با شواهدی از آیات قرآن، همراه کرده است.این کتاب در حوزه های علمیه و دانشگاه ها تدریس می شود. ملاهادی سبزواری بر شواهد تعلیقاتی نوشته است.
محمد بن ابراهیم، صدرالدین شیرازی، معروف به صدرالمتألهین یا ملاصدرا، از حکما و فلاسفه قرن یازدهم هجری است. وی حدود ۹۷۹ ه.ق در شیراز به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی در شیراز، برای ادامه تحصیل، به اصفهان سفر کرد. او علوم عقلی را از سید محمد باقر معروف به میرداماد و علوم نقلی را از شیخ بهاءالدین محمد عاملی فرا گرفت. سپس به زادگاهش شیراز بازگشت، ولی به جهت حسادت عده ای، مجبور به ترک آن دیار و سکونت در یکی از روستاهای قم به نام کهک شد. ملاصدرا سال ها در انزوا به تزکیه نفس پرداخت و پس از طی مراحل سیر و سلوک، تا آخر عمر به نگارش تألیفاتی بر اساس مکتب فلسفی نوبنیاد خویش، حکمت متعالیه مشغول شد.
کتاب الشواهد الربوبیه را می توان چکیده کتاب اسفار هم به شمار آورد؛ هر چند در بخش هایی از آن، مطالبی هست که در اسفار و سایر کتب او دیده نمی شود. الشواهد الربوبیه امور اعتقادی را با عرفان و تصوف، آمیخته و با شواهدی از آیات قرآن، همراه کرده است.این کتاب در حوزه های علمیه و دانشگاه ها تدریس می شود. ملاهادی سبزواری بر شواهد تعلیقاتی نوشته است.
محمد بن ابراهیم، صدرالدین شیرازی، معروف به صدرالمتألهین یا ملاصدرا، از حکما و فلاسفه قرن یازدهم هجری است. وی حدود ۹۷۹ ه.ق در شیراز به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی در شیراز، برای ادامه تحصیل، به اصفهان سفر کرد. او علوم عقلی را از سید محمد باقر معروف به میرداماد و علوم نقلی را از شیخ بهاءالدین محمد عاملی فرا گرفت. سپس به زادگاهش شیراز بازگشت، ولی به جهت حسادت عده ای، مجبور به ترک آن دیار و سکونت در یکی از روستاهای قم به نام کهک شد. ملاصدرا سال ها در انزوا به تزکیه نفس پرداخت و پس از طی مراحل سیر و سلوک، تا آخر عمر به نگارش تألیفاتی بر اساس مکتب فلسفی نوبنیاد خویش، حکمت متعالیه مشغول شد.