الفبای انگلیسی

الفبای انگلیسی ( به انگلیسی: English alphabet ) یک الفبا مبتنی بر الفبای لاتین است و ٢۶ حرف دارد که بسیاری از این حروف در بسیاری از الفباهای زبان های اروپایی مانند آلمانی، اسپانیایی، فرانسوی و غیره مشترک هستند. حروف A - E - I - O - U مصوت و بقیه صامت هستند.
این الفبا در حدود قرن هفتم میلادی از خط لاتین سرچشمه گرفته است. [ ۱] از آن زمان، حروف متعددی به این الفبا اضافه یا حذف شده است تا اینکه در الفبای انگلیسی معاصر ۲۶ حرف وجود دارد. این الفبا با دو حرف ابتدایی یونانی آلفا و بتا آغاز می شود.
ترکیه در زبان انگلیسی به معنای بوقلمون است. به همین دلیل، مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه در نامه ای رسمی از سازمان ملل خواست نام این کشور در زبان انگلیسی که به شکل Turkey است، به Türkiye تغییر یابد اما به دلیل آنکه حرف ü در الفبای انگلیسی وجود ندارد، این پیشنهاد رد شد. [ ۲]
حروف بزرگ در آغاز جمله به کار می روند. همچنین واژه I به معنای «من» همیشه بزرگ نوشته می شود. اسامی خاص و حرف های اختصاری را نیز بزرگ می نویسند. [ ۵]
دونگاره ها یا دایگرف ها ترکیبی از دو حرف هستند که صدای دیگری تولید می کنند. الفبای زبان انگلیسی شامل دو نوع دونگاره است که دونگاره های ناهمگون مانند gh ( ق ) ، ph ( ف ) ، th ( ث، ذ یا د ) و zh ( ژ ) و دونگاره های همگون مانند oo ( او ) و ee ( ئی ) هستند. [ ۱]
آهنگ الفبا ( به انگلیسی: Alphabet song ) نوعی از خواندن حروف به صورت آهنگین است که با آن یادگیری الفبای انگلیسی آسان تر می شود. [ ۶]
• الفبای اسپانیایی ۲۷ حرف دارد که ۲۶ حرف آن با حروف الفبای انگلیسی یکسان است. [ ۷]
• الفبای فرانسوی دقیقاْ مشابه الفبای انگلیسی است اما با این تفاوت که تلفظ حروف آن متفاوت است. [ ۸]
• الفبای روسی تا حدودی مشابه الفبای انگلیسی است اما با تفاوت در تلفظ هستند.
• الفبای روسی مانند الفبای انگلیسی دارای واکه مرکب واکه مرکب و دونگاره نیست. [ ۹]
• Th ( دونگاره )
• ch ( دونگاره )
• gh ( دونگاره )
• بریل انگلیسی