المحجه البیضاء فی تهذیب الاحیاء

[ویکی نور] المحجة البیضاء فی تهذیب الإحیاء، نوشته مرحوم فیض کاشانی (رض)، بهترین و کامل ترین تلخیص و تهذیب کتاب «إحیاء علوم الدین»، اثر امام محمد غزالی است که بر اساس مبانی و اعتقادات «شیعه» به رشته تحریر درآمده است.
شناخت ارزش و اهمیت این کتاب، منوط به اطلاع از مضمون و محتوا و هم چنین نقش«احیاء علوم الدین» در تفکر اسلامی می باشد.
به یقین، در میان مجموعه هایی که کلیت فرهنگ و معارف اسلامی را دست مایه تألیف خود قرار داده اند، کمتر کتابی همچون «احیاء» توانسته است توجه همگان را به خود جلب نماید.
بیان روان، آسان و سلیس غزالی در این کتاب، «احیاء» را از کتاب های هم ردیف خود، همچون «فتوحات» ابن عربی متمایز ساخته است. همین ویژگی، موجب شده است که «احیاء» در میان عموم مردم نیز مورد توجه قرار گیرد و جدا از درس و بحث مدرسه ای نیز خوانده شود.
قطعا کتابی با این گستره مخاطب، لازم است که به مطالب درست و صواب اشاره نماید و از افکار و اندیشه های نادرست و یا حداقل غیر اجماعی میان مسلمانان پرهیز کند.

[ویکی شیعه] المحجه البیضاء فی تهذیب الاحیاء (کتاب). اَلْمَحَجَّةُ الْبَیْضاء فی تَهْذیبِ الْاَحْیاء کتابی اخلاقی به زبان عربی نوشته ملا محسن فیض کاشانی (متوفای ۱۰۹۱ق). این کتاب شرح و اصلاح کتاب «احیاء علوم الدین» نوشته ابوحامد غزالی است. کتاب از چهار بخشِ عبادات، عادات، مُهْلکات و مُنْجیات تشکیل شده است. علی اکبر غفاری کتاب را تصحیح کرده و در مقدمه تصحیح، ضمن معرفی غزالی، برخی لغزش های کتاب احیاء العلوم را با توجه به دیدگاه های علامه امینی برشمرده است. این کتاب با عنوان «راه روشن» به زبان فارسی برگردانده شده است.
ملا محسن فیض کاشانی، حکیم، محدث، مفسر قرآن کریم و فقیه اخباری شیعه در قرن یازدهم قمری است. او نزد عالمانی چون ملا محمد تقی مجلسی، شیخ بهایی، میرداماد، میرفندرسکی و ملاصدرا تحصیل کرد. او کتاب های فراوانی نوشته است که تفسیر صافی، الوافی و المحجة البیضاء از مهم ترین آنها است.
آقابزرگ تهرانی در الذریعه، از کتاب با نام «المحجة البیضاء فی احیاء الاحیاء» یاد می کند که فیض کاشانی در سال ۱۰۴۶ق، نگارش آن را به پایان رسانده است.