سروان الکساندر برنز ( ۱۶ مه ۱۸۰۵ - ۲ نوامبر ۱۸۴۱ ) ( دارای نشان گل خار و جایزهٔ همکاری انجمن سلطنتی ) دیپلمات و کاشف بریتانیایی بود که از عوامل اصلی بازی بزرگ در منطقه آسیای مرکزی به شمار می رفت. در انگلستان به او لقب برنز بخارایی دادند چون توانسته بود برای نخستین بار با حکام بخارا ارتباط برقرار کند و آن نواحی را شناسایی نماید. [ ۱] کتاب وی با عنوان سفر به بخارا پرفروش ترین کتاب سال ۱۸۳۵ میلادی در انگلستان شد. [ ۲]
برنز در شهر مونتروز اسکاتلند به دنیا آمد. پدرش شهردار آن شهر[ ۱] و پسرعموی رابرت برنز شاعر اسکاتلندی بود. [ ۳] الکساندر در سن شانزده سالگی به ارتش کمپانی هند شرقی پیوست و در همان جا به فراگیری زبان های هندی و فارسی پرداخت. کمی بعد در سال ۱۸۲۲ به عنوان مترجم در شهر سورات به کار گرفته شد. در ۱۸۲۶ پس از انتقال به بخش کوتچ به عنوان دستیار حاکم وقت برگزیده شد. در این هنگام به تاریخ و جغرافیای شمال غربی هند و کشورهای هم جوار که تا آن زمان زیاد مورد توجه انگلیسی ها قرار نگرفته بودند علاقه نشان داد و سپس به افغانستان رفت.
افغانستان در میانه های سده نوزدهم میلادی سرزمینی فقیر بود که بین امپراتوری های روسیه و بریتانیا گیر افتاده بود. حضور بریتانیایی ها در هندوستان باعث شده بود که امپراتوری روسیه نسبت به حرکت ایشان به سمت شمال مشکوک باشد و از سوی دیگر بریتانیایی ها هم بر این گمان بودند که روس ها قصد هندوستان را دارند. با توجه به این وضعیت، دولت هند بریتانیا نیازمند اطلاعات دست اول بود و از این رو الکساندر برنز را به آن منطقه اعزام کرد. او سفر خود را در لباس مبدل در سال ۱۸۳۱ ( میلادی ) از طریق مسیر کابل آغاز و به بخارا رسید و شرح کاملی از جزئیات سیاسی افغان ها تهیه کرد.
در سال ۱۸۲۹ پیشنهاد وی مبنی بر انجام یک سفر اکتشافی از طریق دره سند به تصویب رسید و در سال ۱۸۳۱ سفرنامه های او و هنری پاتینجر مسیر حمله آتی به سند و سپس حرکت به سمت آسیای مرکزی را هموار کرد. [ ۴] در همان سال به لاهور رفت و چند اسب از طرف ویلیام چهارم پادشاه بریتانیا به مهاراجه رانجیت سینگ تقدیم کرد. بریتانیایی ها مدعی بودند که این اسب ها توانایی سفر زمینی ندارند در نتیجه به ایشان اجازه داده شد آنها را از رود سند بگذرانند و بدین طریق بریتانیایی ها توانستند به شکل مخفیانه منطقه را شناسایی کنند. برنز در سال های بعد به همراه موهان لال به سفرهای خود در افغانستان از طریق کوه های هندوکش به سمت بخارا ( ازبکستان کنونی ) و سپس ایران ادامه داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرنز در شهر مونتروز اسکاتلند به دنیا آمد. پدرش شهردار آن شهر[ ۱] و پسرعموی رابرت برنز شاعر اسکاتلندی بود. [ ۳] الکساندر در سن شانزده سالگی به ارتش کمپانی هند شرقی پیوست و در همان جا به فراگیری زبان های هندی و فارسی پرداخت. کمی بعد در سال ۱۸۲۲ به عنوان مترجم در شهر سورات به کار گرفته شد. در ۱۸۲۶ پس از انتقال به بخش کوتچ به عنوان دستیار حاکم وقت برگزیده شد. در این هنگام به تاریخ و جغرافیای شمال غربی هند و کشورهای هم جوار که تا آن زمان زیاد مورد توجه انگلیسی ها قرار نگرفته بودند علاقه نشان داد و سپس به افغانستان رفت.
افغانستان در میانه های سده نوزدهم میلادی سرزمینی فقیر بود که بین امپراتوری های روسیه و بریتانیا گیر افتاده بود. حضور بریتانیایی ها در هندوستان باعث شده بود که امپراتوری روسیه نسبت به حرکت ایشان به سمت شمال مشکوک باشد و از سوی دیگر بریتانیایی ها هم بر این گمان بودند که روس ها قصد هندوستان را دارند. با توجه به این وضعیت، دولت هند بریتانیا نیازمند اطلاعات دست اول بود و از این رو الکساندر برنز را به آن منطقه اعزام کرد. او سفر خود را در لباس مبدل در سال ۱۸۳۱ ( میلادی ) از طریق مسیر کابل آغاز و به بخارا رسید و شرح کاملی از جزئیات سیاسی افغان ها تهیه کرد.
در سال ۱۸۲۹ پیشنهاد وی مبنی بر انجام یک سفر اکتشافی از طریق دره سند به تصویب رسید و در سال ۱۸۳۱ سفرنامه های او و هنری پاتینجر مسیر حمله آتی به سند و سپس حرکت به سمت آسیای مرکزی را هموار کرد. [ ۴] در همان سال به لاهور رفت و چند اسب از طرف ویلیام چهارم پادشاه بریتانیا به مهاراجه رانجیت سینگ تقدیم کرد. بریتانیایی ها مدعی بودند که این اسب ها توانایی سفر زمینی ندارند در نتیجه به ایشان اجازه داده شد آنها را از رود سند بگذرانند و بدین طریق بریتانیایی ها توانستند به شکل مخفیانه منطقه را شناسایی کنند. برنز در سال های بعد به همراه موهان لال به سفرهای خود در افغانستان از طریق کوه های هندوکش به سمت بخارا ( ازبکستان کنونی ) و سپس ایران ادامه داد.
wiki: الکساندر برنز