الکل متیلیک

لغت نامه دهخدا

الکل متیلیک. [ اَ ک ُ م ِ ] ( ترکیب وصفی ) الکل متیلیک یا متانل OH-CH3 از متان مشتق میشود. در عده بسیاری از اترهای طبیعی وجود دارد ( گایاکول وانیلین ) که در آنها باقیمانده الکلی OCH3 - بنام متوکسیل موسوم است. این الکل را از تقطیر چوب بدست می آورند و آن را بنام عرق چوب میخوانند.نخستین بار در 1812 م. توسط تایلور کشف شد، آنگاه دوما روی آن مطالعاتی کرد و سرانجام برتلو ترکیب مصنوعی آن را برقرار کرد.
خواص الکل متیلیک : این الکل مایعی است با بوی مطبوع ( در صورت خلوص ) ْ134 -= F ( نقطه انجماد ) و نقطه غلیان /4ْ66 = E وزن مخصوص 0/814 = d و با آب به هر نسبتی مخلوط میشود، عده بسیاری از اجسام بخصوص چربیها را در خود حل میکند و در مجاورت اکسیژن بخوبی میسوزد و در اثر مواد اکسیدکننده به الدهید متیلیک HCHO و یا اسید فرمیک HCooHتبدیل میشود.
اگر بخار این الکل را در روی پتاس یا از آن بهتر، آهک و پتاس عبور دهند ئیدرژن و فرمیات پتاس تولید میشود. از آب گرفتن دو مولکول این الکل ، اکسید متیل تولید میگردد، و مانند تمام الکلها با اسیدها تولید اترسل میکند.
مورد استعمال : الکل متیلیک در پزشکی مصرفی ندارد ولی ماده آغازی جهت تهیه اجسام بسیاری است و سمیت آن از الکل اتیلیک بیشتر است. این الکل را برای غیرطبیعی کردن الکل اتیلیک و تهیه ورنی ، لاک ، کلرور متیل ، فرمل و مشتقات دیگر متیله بکار میبرند. رجوع به شیمی مختصر آلی پریمن صص 199 - 201 شود.

فرهنگ فارسی

الکل متیلیک یا متانل از متان مشتق می شود در عده بسیاری از اتر های طبیعی وجود دارد .

مترادف ها

methanol (اسم)
الکل متیلیک، الکل متیلیک بفرمول

methyl alcohol (اسم)
الکل متیلیک

پیشنهاد کاربران

بپرس