الکنی. [ اَ ک َ ] ( حامص ) ( از: الکن عربی + یاء مصدری فارسی ). کندزبانی. الکن بودن. لکنت. رجوع به الکن شود : عالی عبارت خوش عذب فصیح تواز الکن الکنی برد از ابکم ابکمی.
