ام ایمن

[ویکی فقه] اُم اَیمَن، بَرَکة بنت ثعلبة بن عمرو، از زنان صحابی می باشد.
او کنیزی حبشی از آن عبدالله بن عبدالمطلب یا همسرش آمنه بود و پس از درگذشت پدر و سپس مادر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) ، به آن حضرت تعلق یافت. گفته اند که پس از درگذشت آمنه در ابواء (ه م)، او پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را تا ورود به مکه مراقبت کرد و گویا همچنان تا مدت ها در خدمت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بود و آن حضرت وی را به هنگام ازدواج با خدیجه آزاد کرد و او به همسری عبید بن زید خزرجی درآمد و ایمن از او بزاد و به همین سبب به «ام ایمن» شهرت یافت. او پس از چندی که عبید درگذشت، با زید بن حارثه که آزاد شده، و سپس فرزند خوانده پیامبر بود، ازدواج کرد و اسامه (ه م) از او متولد شد.
ام ایمن از سابقین در اسلام
ام ایمن از نخستین گروندگان به اسلام بود و بعدها به مدینه هجرت کرد. همچنین گفته شده است که وی از مهاجران به حبشه بود، اما با توجه به این که مهاجرت به حبشه در سال ۵ بعثت صورت گرفت و مهاجران در ۷ هجری مستقیماً به مدینه بازگشتند، این گزارش ناپذیرفتنی می نماید و احتمالاً در این باب خلطی پیش آمده است.
حضور ام ایمن در احد
ام ایمن در جنگ احد حضور داشت و جنگجویان را سیراب، و مجروحان را مداوا می کرد. وی در خیبر نیز همراه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بود.
وفات ام ایمن
...

[ویکی شیعه] بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به اُمِّ اَیمَن از زنان صحابی، آزاد شده پیامبر(ص) و مادر اسامه بن زید.
ام ایمن به همراه امام علی تنها کسانی بودند که پس از درگذشت پیامبر(ص) و غصب فدک از سوی ابوبکر، شهادت دادند که پیامبر(ص)، فدک را به فاطمه بخشیده است. پیامبر(ص) او را از زنان بهشتی معرفی کرده است. او در جنگ احد و خیبر حضور داشت.
بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به ام ایمن، کنیز حبشی عبدالله بن عبدالمطلب (پدر پیامبر اکرم) یا همسرش آمنه بود. پس از درگذشت عبدالله و سپس آمنه این کنیز به پیامبر(ص) به ارث رسید.

[ویکی اهل البیت] صدر اسلام شاهد شیرزنانی بود مجاهد که به روز نبرد دوشادوش مردان رزمنده لباس رزم پوشیده و به مصاف خصم رفته و یا به پرستاری و مداوای مجروحان می پرداختند.
در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله، در رکاب امام علی علیه السلام و در خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، بزرگ بانوانی بودند صبور و شکیبا که محبت آل طه تمام وجودشان را احاطه کرده بود، به طوری که تمام سختی ها و مرارت ها را در راه رضای معبود و عشق اهل بیت علیهم السلام با جان و دل بر خود هموار کرده و در معرفت و شناخت و معرفی دریای ژرف فضایل خاندان نبوت چنان کوشیدند که محرم اسرار عترت گشتند.
و اینان سیراب شدگان کوثر نبوت و پرورش یافتگان مکتب ولایت اند «ام ایمن » یکی از این ره یافتگان وصال اهل بیت است که عمری در منزل وحی و خانه کوثر با عزت و افتخار خدمت نمود و با اولین مسلمانان صدر اسلام از جور مشرکین ستمگر به حبشه مهاجرت کرد تا ایمانش به اسلام و پیامبر از گزند اهریمنان محفوظ بماند.
او پرستاری مهربان برای پیامبر و همدمی باوفا برای زهرا سلام الله علیها و پشتیبانی قوی برای امیرالمؤمنین علیه السلام بود. او بود که پیامبر بانوی بهشتی نامیدش و دیگر اهل بیت علیهم السلام و آنچه اینک می آید شرح حال مختصری است از زندگی سراسر عشق و شور و ارادت این بانوی نمونه تاریخ، باشد تا ره پویان مکتب اهل بیت را دلالتی باشد و جویندگان فضایل و حقایق را سرچشمه ای.
نام او برکه، دختر ثعلبة بن عمر است. ابن اثیر جزری در اسدالغابه وی را اهل حبشه می داند او کنیز عبدالله بن عبدالمطلب و بنا به قولی کنیز آمنه مادر رسول خدا صلی الله علیه و آله بود که به پیامبر به ارث رسیده بود.
محمد بن سعد در طبقات می گوید: زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله با خدیجه ازدواج کرد ام ایمن را آزاد کرد و شخصی به نام عبید خزرجی با او ازدواج کرد. فرزندی به نام «ایمن » از او متولد شد و از آن پس، «برکه » با کنیه «ام ایمن » معروف گشت.
«ایمن » در دامان مادری پرورش یافت که خود در پرتو نور احمدی و تربیت محمدی به فضایل و کمالات معنوی رسیده بود نیکی های «برکه محمدی » به میوه وجودش منتقل شد و از او «ایمنی علوی » ساخت به طوری که از خواص شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام در زمان حیات پیامبر شد و در غزوه حنین جزء آن ده نفری بود که فرار نکرد و عنان اسب رسول خدا را به دست داشت و مقاومت کرد تا در همان غزوه به فیض عظمای شهادت نائل گشت.

[ویکی حج] اُمّ اَیمن، پرستار، و کنیز آزاد شده رسول خدا(ص) دختر ثعلبة بن عمرو حبشیه است. او کنیز عبدالله بن عبدالمطلب بود و به رسول خدا(ص) به ارث رسید. بعد از مرگ آمنه، مادر پیامبر، ام ایمن پرستاری ایشان را بر عهده گرفت. او بعد از ازدواج پیامبر(ص) با خدیجه(س)، آزاد شد و با عبید بن زید ازدواج کرد. بعد از مرگ عبید با تشویق پیامبر با زید بن حارثه ازدواج کرد. او از اولین مسلمانان بوده و در جنگ های احد و خیبر حضور داشته و به مداوای مجروحان پرداخت. ام ایمن یکی از راویان پیامبر(ص) نیز بود. او مورد اعتماد حضرت زهرا(س) بود و در ماجرای فدک از شاهدان به شمار می رفته است. وی در دوران خلافت عثمان درگذشت و در قبرستان بقیع مدفون شد.
برکه دختر ثعلبة بن عمرو حبشیه مشهور به ام ایمن از زنان مشهور صحابی و کنیز آزاد شده رسول خدا(ص) بود. کنیه او را ام ظباء نیز گفته اند که وجه آن دانسته نیست. وی کنیز عبدالله بن عبدالمطلب بود که به ارث به رسول خدا(ص) رسید.
هنگامی که آمنه، مادر رسول خدا(ص) برای زیارت آرامگاه شوهر و نیز دیدار با خویشاوندانش رهسپار یثرب شد، ام ایمن همراه آنان بود. در پی بازگشت از مدینه، آمنه در محلی به نام «ابواء» رحلت کرد و از آن پس پرستاری پیامبر را ام ایمن بر عهده گرفت. وی همواره همراه رسول خدا بود و ایشان او را مادر خطاب می کرد و همانند مادر خود به او احترام می گذاشت و می گفت: او تنها باقیمانده از خاندان من است.