امامی

/~emAmi/

لغت نامه دهخدا

امامی. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به امام. رجوع به امام شود. شیعی. شیعی اثناعشری. شیعی اسماعیلی. رجوع به امامیه و شیعه شود.

امامی. [ اِ ] ( اِخ ) از دانشمندان مقدم بر عهد نظامی عروضی صاحب چهارمقاله بود. عروضی در کیفیت دبیر کامل گوید: پس عادت باید کرد بخواندن کلام رب العزة... و مطالعه کتب سلف چون ترسل صاحب و صابی و قابوس و الفاظ حمادی و امامی... ( چهارمقاله چ معین چ 3 ص 22 ). مؤلف لغت نامه در یادداشتهای خود و دکتر معین از علامه محمد قزوینی ( تعلیقات چهارمقاله ص 20 ) نوشته اند معلوم نشد امامی کیست ؟

امامی. [ اِ ] ( اِخ ) طایفه ای از ایلات کرد ایران است که در جوانرود سکنی دارند و در حدود هفتاد خانوار هستند. ( از جغرافیای سیاسی ایران ، تألیف مسعود کیهان ص 58 ).

امامی. [ اِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان اندیکا از بخش قلعه زراس شهرستان اهواز واقع در پانزده هزارگزی خاور قلعه زراس. در جلگه واقع شده و هوایش معتدل است و 230 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و برنج و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

امامی. [ اِ ] ( اِخ ) قاضی محمد از شاعران قرن نهم هجری بود. در مجالس النفائس آمده است : مردی متدین و خوش طبع بود. قاضی القضاة خراسان شد و گاهی شعر نیز میسرود، این مطلع از اوست :
گفتمش گل گل برآمد رنگ رخسارت ز مل
غنچه ٔاو در تبسم شد که از گلها چه گل.
وفات او در شوال 838 هَ. ق. بعلت طاعون اتفاق افتاد. ( از ترجمه مجالس النفائس چ تهران ص 14 ).

فرهنگ فارسی

هروی رضی الدین ابو عبد الله محمد ابن ابوبکر از شاعران معروف نیمه اول قرن هفتم هجری ( ف. ۶۶۷ ه. ق . ۱۲۶۸ م . ۹ وی بمدح امیران و وزیران کرمان اشتغال داشت و در عهد خود مورد احترام شاعران و استادان بود . سخن او به سبک شاعران قرن ششم است . هم در مدح زبر دست است و هم در غزلسرایی نیکو سخن . گفتار او از عرفان چاشنی دارد .
( صفت ) ۱ - منسوب به امام ۲ - شیعی .
قاضی محمد از شاعران قرن نهم هجری بود .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امامی (ابهام زدایی). امامی ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • امامی (شیعه امامیه)، پیروان امام علی (علیه السلام) و قائل به امامت امامان دوازده گانه (علیهم السلام)• امامی (حدیث)، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح راوی
...

[ویکی شیعه] امامی (ابهام زدایی). امامی، ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

[ویکی فقه] امامی (حدیث). امامی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح راوی به حساب می آید.
یکی از الفاظ مدح که در کتب علوم حدیث مطرح است لفظ «امامی» است. اصطلاح امامی در کتب دانشمندان دارای دو اطلاق است:
← معنای اخص
طرف داران اطلاق دوم برای رد اطلاق اول گفته اند: اگر مراد از امامی، معتقد به امامت ائمه دوازده گانه باشد موجب می شود بسیاری از اخبار صحیح از وصف صحت خارج شود.

دانشنامه آزاد فارسی

تغییرمسیر به:
قمشه ای، نصرالله (قمشه ۱۲۵۷ـ همان جا ۱۳۲۴ق)

پیشنهاد کاربران

حضرت مریم
امامی به معنای :جلو ، روبه رو، مقابل

بپرس