امانوئل لاسکر ( به آلمانی: Emanuel Lasker ) ( ۱۹۴۱–۱۸۶۸ ) ، فیلسوف، ریاضیدان ( دکترای ریاضیات ) ، استاد بزرگ و یکی از قهرمانان شطرنج بود. او جزو پنج بازیکن برتر تاریخ شطرنج است.
امانوئل لاسکر در ۲۴ دسامبر سال ۱۸۶۸ در شهر برلینچن پروس آلمان ( اکنون لهستان ) متولد گردید. لاسکر را که به مدت ۲۷ سال مقام قهرمانی شطرنج جهان را مقتدرانه در اختیار داشت، پدر و بنیانگذار روان شناسی شطرنج می نامند.
آخرین پیروزی بزرگ وی تصاحب جایزه سوم در مسکو در سن ۷۰ سالگی بسال ۱۹۳۶ می باشد.
وی در پیکارهایش بیشتر به فکر به وجود آوردن وضعیت هایی ناخوشایند برای حریف بود تا کسب برتری! تا جایی که حاضر بود برتری های کمی و کیفی را فدای این اندیشه کند. شاید اگر بازیهای وی را با کامپیوتر بررسی کنیم وی اغلب دارای وضعیت های ناخوشایندی است؛ ولی علاوه بر قدرت وصف ناشدنی وی در فن دفاع، تأکید وی بر شناخت روان شناسی و خلقیات حریف قبل از بازی را می توان مهم ترین علت موفقیتش دانست. بدین رو عده ای از استادان معتقد بودند اگر در بین بازی حریفان لاسکر را عوض کنیم وی شکست های سختی را متحمل خواهد شد. عده ای دیگر نیز سبک بازی او را «قدم زدن در لبه پرتگاه» نامیدند!
لاسکر در زمان حیات خود با «آلبرت اینشتین» مرادوات و مکاتبات بسیاری داشته است.
لاسکر اغلب مدت زندگیش را در برلین به سر برد اما دوران پیری ابتدا به مسکو مهاجرت کرد. او مدت ۲۷ سال ( ۱۹۲۱–۱۸۹۴ ) قهرمان جهان بود و طول عمر قهرمانی اش استثنائی است.
اولین درخشش او قربانی دو فیل در ۱۸۸۹ و آخرین پیروزی بزرگ او تصاحب جایزه سوم در مسکو بسال ۱۹۳۶ و در زمانی که به سن ۷۰ سالگی می رسید. با وجود موفقیت های بیشمار او در مسابقات و تورنمنت ها، سبک و روش او بحث انگیز و پر رمز و راز باقی مانده است. با نگاهی اجمالی در می یابیم که لاسکر استراتژیست خوبی بود که بازیش از بعد تاکتیکی والائی برخوردار بود و بعلاوه از یک آخر بازی عالی سود می برد و بهر حال از شانسهای تصادفی در بازیهای انحرافی لذت می برد. حتی این نظر وجود داشت که تعصب لاسکر به سیگارهای قوی عملی به منظور از پا درآوردن حریفانش بوده است. در اغلب بازیهایش به لحاظ درک پوزیسیونی و استراتژیکی شطرنج از حریفانش پیش می افتاد و در اغلب اوقات از وقت مقرر بازی خودش جلوتر بود تسلط او بر خانه های ضعیف، بازی در خانه های دور افتاده و تغییر جریان حمله بین دو پیاده جلو رفته قبل از فرمول بندی این عقاید در کتاب کلاسیک ابتدائی، روش من نیمزویچ با موفقیت بانجام رسیده بود. لاسکر مبانی و اصول اشتاینیتز را بکار برد و آن ها را برای ستیز و زد و خورد عملی در تورنمنت و مسابقه های شطرنج مورد اصلاح قرار داد لاسکر دارای بنیه و طاقت استثنائی بود و خونسرد و فعال با اغلب بازیهای بحرانی برخورد می کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامانوئل لاسکر در ۲۴ دسامبر سال ۱۸۶۸ در شهر برلینچن پروس آلمان ( اکنون لهستان ) متولد گردید. لاسکر را که به مدت ۲۷ سال مقام قهرمانی شطرنج جهان را مقتدرانه در اختیار داشت، پدر و بنیانگذار روان شناسی شطرنج می نامند.
آخرین پیروزی بزرگ وی تصاحب جایزه سوم در مسکو در سن ۷۰ سالگی بسال ۱۹۳۶ می باشد.
وی در پیکارهایش بیشتر به فکر به وجود آوردن وضعیت هایی ناخوشایند برای حریف بود تا کسب برتری! تا جایی که حاضر بود برتری های کمی و کیفی را فدای این اندیشه کند. شاید اگر بازیهای وی را با کامپیوتر بررسی کنیم وی اغلب دارای وضعیت های ناخوشایندی است؛ ولی علاوه بر قدرت وصف ناشدنی وی در فن دفاع، تأکید وی بر شناخت روان شناسی و خلقیات حریف قبل از بازی را می توان مهم ترین علت موفقیتش دانست. بدین رو عده ای از استادان معتقد بودند اگر در بین بازی حریفان لاسکر را عوض کنیم وی شکست های سختی را متحمل خواهد شد. عده ای دیگر نیز سبک بازی او را «قدم زدن در لبه پرتگاه» نامیدند!
لاسکر در زمان حیات خود با «آلبرت اینشتین» مرادوات و مکاتبات بسیاری داشته است.
لاسکر اغلب مدت زندگیش را در برلین به سر برد اما دوران پیری ابتدا به مسکو مهاجرت کرد. او مدت ۲۷ سال ( ۱۹۲۱–۱۸۹۴ ) قهرمان جهان بود و طول عمر قهرمانی اش استثنائی است.
اولین درخشش او قربانی دو فیل در ۱۸۸۹ و آخرین پیروزی بزرگ او تصاحب جایزه سوم در مسکو بسال ۱۹۳۶ و در زمانی که به سن ۷۰ سالگی می رسید. با وجود موفقیت های بیشمار او در مسابقات و تورنمنت ها، سبک و روش او بحث انگیز و پر رمز و راز باقی مانده است. با نگاهی اجمالی در می یابیم که لاسکر استراتژیست خوبی بود که بازیش از بعد تاکتیکی والائی برخوردار بود و بعلاوه از یک آخر بازی عالی سود می برد و بهر حال از شانسهای تصادفی در بازیهای انحرافی لذت می برد. حتی این نظر وجود داشت که تعصب لاسکر به سیگارهای قوی عملی به منظور از پا درآوردن حریفانش بوده است. در اغلب بازیهایش به لحاظ درک پوزیسیونی و استراتژیکی شطرنج از حریفانش پیش می افتاد و در اغلب اوقات از وقت مقرر بازی خودش جلوتر بود تسلط او بر خانه های ضعیف، بازی در خانه های دور افتاده و تغییر جریان حمله بین دو پیاده جلو رفته قبل از فرمول بندی این عقاید در کتاب کلاسیک ابتدائی، روش من نیمزویچ با موفقیت بانجام رسیده بود. لاسکر مبانی و اصول اشتاینیتز را بکار برد و آن ها را برای ستیز و زد و خورد عملی در تورنمنت و مسابقه های شطرنج مورد اصلاح قرار داد لاسکر دارای بنیه و طاقت استثنائی بود و خونسرد و فعال با اغلب بازیهای بحرانی برخورد می کرد.
wiki: امانوئل لاسکر