امیل زولا

امیل ادوار شارل آنتوان زولا[ ۱] ( فرانسوی: Émile Édouard Charles Antoine Zola ) ( زاده ۲ آوریل ۱۸۴۰ – درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۲ ) رمان نویس، نمایش نامه نویس و روزنامه نگار فرانسوی، مهم ترین نمایندهٔ مکتب ادبی ناتورالیسم و عامل مهم در گسترش تئاتر ناتورالیستی بود. او یکی از معروف ترین نویسندگان فرانسوی است[ ۲] که کتاب هایش در سطح وسیع در جهان ترجمه و چاپ شده و مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است. از کتاب های او در سینما و تلویزیون فراوان اقتباس شده است. [ ی ۱]
زندگی و آثار زولا موضوع پژوهش های تاریخی بسیار بوده است. در زمینهٔ ادبیات او را عمدتاً با مجموعهٔ بیست جلدی روگن ماکار می شناسند که جامعهٔ فرانسه را در دوران امپراتوری دوم فرانسه به تصویر می کشد. این مجموعه دربارهٔ سرگذشت خانوادهٔ روگن ماکار طی نسل های مختلف است و شخصیت های هر دوره و نسل خاص موضوع هر رمان هستند.
سال های آخر زندگی زولا بابت انتشار مقاله اش با عنوان من متهم می کنم در روزنامهٔ سپیده دم که پایش را به ماجرای دریفوس باز کرد شاخص است. این مقاله موجب محکومیت او و تبعید یک ساله اش به لندن شد. [ ۳] زولا که از چهره های برجسته در آزادی سیاسی فرانسه بود در تبرئهٔ آلفرد دریفوس، افسر ارتش فرانسه، از اتهام خیانت نقش اساسی داشت. زولا برای اولین و دومین جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۰۱ و ۱۹۰۲ نامزد شد اما این جایزه به او تعلق نگرفت.
امیل ادوارد شارل آنتوان زولا[ ۱] در دوم آوریل سال ۱۸۴۰ در شماره دهم خیابان سن ژوزف پاریس از پدری ایتالیایی و مادری فرانسوی به دنیا آمد. او تنها پسر خانواده بود. پدرش فرانسوا زولا[ ۴] اهل ونیز و مادرش امیلی اوبر اهل دوردان بود. پدر امیل مهندس عمران و افسر پایین مرتبه سابق ایتالیایی در مناقصه ساخت سیستم انتقال آب آشامیدنی از کوهستان سنت ویکتوآر به اکس - آن - پرووانس شرکت کرد و در ۱۹ آوریل ۱۸۴۳ در این مناقصه برنده شد و با خانواده اش به اکس - آن - پرووانس نقل مکان کرد. قرارداد این کار در سال ۱۸۴۴ امضا شد و او به همراه شرکای تجاری اش شرکت کانال زولا را تأسیس کرد. طرح عمرانی در سال ۱۸۴۷ آغاز شد. فرانسوا پس از آن که پروژه ساخت سد زولا در اکس - ان - پرووانس را در دست گرفت در ۲۷ مارس ۱۸۴۷ بر اثر ذات الریه جانش را از دست داد[ ۵] و امیل و مادرش را با حقوق ناچیز بازنشستگی تنها گذاشت.