انبساط جهان اگر یک بادکنک خالی از باد را فرض کنیم و روی آن نقاطی را رسم کرده و سپس بادکنک را باد کنیم مشاهده می کنیم که هرچه حجم بادکنک بیش تر شود، فاصله نقاط از یکدیگر افزایش می یابد. این مفهومِ جهان در حال انبساط است. انبساط جهان به معنی افزایش فاصلهٔ متریک بین اجسام جهان با گذشت زمان است. این انبساط درونی است، یعنی به فاصلهٔ نسبی بین اجزای جهان برمی گردد، و به معنی حرکت اجسام به سمت فضای بیرون نیست. انبساط جهان از ویژگی های مهم کیهان شناسی مهبانگ است و ریاضیات آن با متریک FLRW و نظریه میدان اسکالر برای توضیح فرم شتابدار آن توصیف می شود.
بخشی از این انبساط به خاطر اثر ماند ( اینرسی ) است ( یعنی انبساط کنونی به خاطر این است که جهان در گذشته منبسط می شده است ) . بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته ای است که شاید از یک ثابت کیهان شناسی یا انرژی تاریک آمده باشد. بخش نخست در جهان آغازین اثر مهم تری بوده است، و مدل لامبدا - سی دی ام پیش بینی می کند که در آینده ثابت کیهان شناسی یا انرژی تاریک اثر مهم تری باشد. هم اینک هر دو عامل اثر کم وبیش برابری دارند.
انبساط جهان به سرعت های بالاتر از سرعت نور می انجامد که برای تازه واردان و گاهی فیزیک پیشگان حرفه ای گمراه کننده است. [ ۱] ولی سرعت های بیشتر از c در انبساط جهان با نظریه نسبیت خاص ناسازگاری ای ندارد. به طورکلی سه گونه مختلف از جهان در حال انبساط معرفی و گمان زده شده است که هر کدام سرنوشتی متفاوت را برای جهان توصیف می کند. مدل اول جهان باز است که تا ابد و در طی دوره زمانی نامحدودی منبسط می شود. مدل دوم جهانی را توصیف می کند که مسطح است. این بدان معناست که جهان منبسط می شود و تا بی نهایت این روند ادامه دارد، اما سرعت انبساط آن مدام به صفر نزدیک می شود؛ و بالاخره مدل سوم جهانی است که جهان بسته نامیده می شود. در این جهان انبساط در مدت زمانی محدود ادامه پیدا کرده و پس از به انتها رسیدن آن جهان به جمع شدن در خود و متلاشی شدن روی می آورد و احتمالاً پس از متلاشی شدن آماده انفجار بزرگی دیگر می گردد.
انبساط جهان حقیقتی است که مدت ها است به اثبات رسیده است. اما مشکلی که در اندازه گیری فاصلهٔ کهکشان ها، مستقل از قرمزگرایی آن ها، وجود دارد به حدی است که تعیین نرخ کنونی انبساط، ثابت هابل، به یک فرایند طاقت فرسا و طولانی در ۵۰ سال گذشته تبدیل شده است. با وجود این، در نتیجه تلاش ها، شامل پروژهٔ کلیدی تلسکوپ فضایی هابل، و به طور کلی تر، از ترکیب مجموعهٔ وسیعی از شواهد که مدل استاندارد کیهان شناسی را پشتیبانی می کنند، امروزه به نظر می رسد با خطایی کمتر از ۲۰٪، و با اطمینان ۹۵٪، می توان اعتقاد داشت که h ≃ 0 / 7 است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخشی از این انبساط به خاطر اثر ماند ( اینرسی ) است ( یعنی انبساط کنونی به خاطر این است که جهان در گذشته منبسط می شده است ) . بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته ای است که شاید از یک ثابت کیهان شناسی یا انرژی تاریک آمده باشد. بخش نخست در جهان آغازین اثر مهم تری بوده است، و مدل لامبدا - سی دی ام پیش بینی می کند که در آینده ثابت کیهان شناسی یا انرژی تاریک اثر مهم تری باشد. هم اینک هر دو عامل اثر کم وبیش برابری دارند.
انبساط جهان به سرعت های بالاتر از سرعت نور می انجامد که برای تازه واردان و گاهی فیزیک پیشگان حرفه ای گمراه کننده است. [ ۱] ولی سرعت های بیشتر از c در انبساط جهان با نظریه نسبیت خاص ناسازگاری ای ندارد. به طورکلی سه گونه مختلف از جهان در حال انبساط معرفی و گمان زده شده است که هر کدام سرنوشتی متفاوت را برای جهان توصیف می کند. مدل اول جهان باز است که تا ابد و در طی دوره زمانی نامحدودی منبسط می شود. مدل دوم جهانی را توصیف می کند که مسطح است. این بدان معناست که جهان منبسط می شود و تا بی نهایت این روند ادامه دارد، اما سرعت انبساط آن مدام به صفر نزدیک می شود؛ و بالاخره مدل سوم جهانی است که جهان بسته نامیده می شود. در این جهان انبساط در مدت زمانی محدود ادامه پیدا کرده و پس از به انتها رسیدن آن جهان به جمع شدن در خود و متلاشی شدن روی می آورد و احتمالاً پس از متلاشی شدن آماده انفجار بزرگی دیگر می گردد.
انبساط جهان حقیقتی است که مدت ها است به اثبات رسیده است. اما مشکلی که در اندازه گیری فاصلهٔ کهکشان ها، مستقل از قرمزگرایی آن ها، وجود دارد به حدی است که تعیین نرخ کنونی انبساط، ثابت هابل، به یک فرایند طاقت فرسا و طولانی در ۵۰ سال گذشته تبدیل شده است. با وجود این، در نتیجه تلاش ها، شامل پروژهٔ کلیدی تلسکوپ فضایی هابل، و به طور کلی تر، از ترکیب مجموعهٔ وسیعی از شواهد که مدل استاندارد کیهان شناسی را پشتیبانی می کنند، امروزه به نظر می رسد با خطایی کمتر از ۲۰٪، و با اطمینان ۹۵٪، می توان اعتقاد داشت که h ≃ 0 / 7 است. [ ۲]
wiki: انبساط جهان