انسفالوپاتی هاشیموتو که همچنین به عنوان انسفالوپاتی پاسخگو استروئید مرتبط با تیروئیدیت هاشیموتو شناخته شده است ( SREAT ) ، شرایطی است که با انسفالوپاتی، تیروئیدیت خودایمنی، و واکنش خوب به استروئید شناخته می شود. اولین بار در ۱۹۶۶ مطرح شد؛ که گاهی به عنوان اختلال عصبی - غددی توصیف شده، اگرچه رابطه اش با غده درون ریز بسیار مورد بحث است. این بیماری توسط NIH و مرکز بیماری های نادر، یک بیماری نادر شناخته شده است. ( اگر به بیماری تیروئیدیت هاشیموتو دچار هستید می توانید با دنبال کردن پیج اینستاگرام hashimotodisorder در جریان آخرین مطالب مربوط به این بیماری قرار گیرید ) . [ ۱]
تا سال ۲۰۰۵ تقریباً ۲۰۰ مورد از این بیماری گزارش شده بود. بین سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ چهل و سه مورد گزارش شد. از آن زمان تا کنون تحقیقات گسترش یافت و موارد بیشماری توسط دانشمندان در سراسر جهان گزارش شد، که نشان می دهد این شرایط نادر به احتمال زیاد در گذشته به طور قابل توجهی تشخیص داده نشده باقی می ماند. بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳ بیش از صد مقالهٔ علمی در ارتباط با انسفالوپاتی هاشیموتو منتشر شد. [ ۲]
اولین مورد HE توسط Brain et alمطرح شد. در سال 1966. [ ۳] بیمار یک مرد ۴۸ ساله بود با کم کاری تیروئید، دفعات متعدد از انسفالوپاتی، سکته مغزی - مانند علائم و تیروئیدیت هاشیموتو تأیید شده توسط آنتی بادی بالای ضد تیروئید.
یک عود انسفالوپاتی در ارتباط با تیروئیدیت هاشیموتو اتفاق میفتد با تیتر بالای آنتی بادی های ضد تیروئید. از نظر بالینی این شرایط می تواند یکی یا بیشتر از علائم را داشته باشد. شروع بیماری اغلب تدریجی است و ممکن است از طرف بیمار یا نزدیکانش مورد توجه قرار نگیرد. گاهی علائم خود به خود در عرض چند روز تا چند هفته درمان می شوند و بیمار را بدون تشخیص ترک می کنند. برای بسیاری از دیگر بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است در نتیجه مشکلات مداوم با انواع تظاهرات اغلب گیج کننده برای پزشک باشد.
تخمین زده شده که احتمال شیوع آن ۲٫۱در صد هزار نفر و نسبت مردان به زنان یک به چهار است، متوسط سن شروع بیماری چهل وچهار سال است، و بیست درصد از موارد در کمتر از هجده سال بودند. بیشتر موارد در دههٔ پنجم زندگی بیماران گزارش شده است.
مکانیسم بیماریزایی نامشخص است اما فرضیهٔ ارائه شده این است که یک بیماری اتوایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو است، همان طور که نامش نشان می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا سال ۲۰۰۵ تقریباً ۲۰۰ مورد از این بیماری گزارش شده بود. بین سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ چهل و سه مورد گزارش شد. از آن زمان تا کنون تحقیقات گسترش یافت و موارد بیشماری توسط دانشمندان در سراسر جهان گزارش شد، که نشان می دهد این شرایط نادر به احتمال زیاد در گذشته به طور قابل توجهی تشخیص داده نشده باقی می ماند. بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳ بیش از صد مقالهٔ علمی در ارتباط با انسفالوپاتی هاشیموتو منتشر شد. [ ۲]
اولین مورد HE توسط Brain et alمطرح شد. در سال 1966. [ ۳] بیمار یک مرد ۴۸ ساله بود با کم کاری تیروئید، دفعات متعدد از انسفالوپاتی، سکته مغزی - مانند علائم و تیروئیدیت هاشیموتو تأیید شده توسط آنتی بادی بالای ضد تیروئید.
یک عود انسفالوپاتی در ارتباط با تیروئیدیت هاشیموتو اتفاق میفتد با تیتر بالای آنتی بادی های ضد تیروئید. از نظر بالینی این شرایط می تواند یکی یا بیشتر از علائم را داشته باشد. شروع بیماری اغلب تدریجی است و ممکن است از طرف بیمار یا نزدیکانش مورد توجه قرار نگیرد. گاهی علائم خود به خود در عرض چند روز تا چند هفته درمان می شوند و بیمار را بدون تشخیص ترک می کنند. برای بسیاری از دیگر بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است در نتیجه مشکلات مداوم با انواع تظاهرات اغلب گیج کننده برای پزشک باشد.
تخمین زده شده که احتمال شیوع آن ۲٫۱در صد هزار نفر و نسبت مردان به زنان یک به چهار است، متوسط سن شروع بیماری چهل وچهار سال است، و بیست درصد از موارد در کمتر از هجده سال بودند. بیشتر موارد در دههٔ پنجم زندگی بیماران گزارش شده است.
مکانیسم بیماریزایی نامشخص است اما فرضیهٔ ارائه شده این است که یک بیماری اتوایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو است، همان طور که نامش نشان می دهد.
wiki: انسفالوپاتی هاشیموتو