انصاریان حسین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] شیخ حسین انصاریان، خطیب، مؤلف و استاد اخلاق؛ متولد 1323ش، شهرستان خوانسار اصفهان می باشد.
استاد انصاریان در سومین بهار زندگی اش، خانواده او به تهران نقل مکان کرده و در یکی از محله های مذهبی آن شهر - خیابان خراسان - سکونت گزیدند. محور علمی آن منطقه در آن زمان مرحوم آیت الله حاج شیخ علی اکبر برهان بود. استاد در همان اوان کودکی از محضر آن استاد بهرمند شد. آیت الله برهان عالمی تحصیل کرده و مجتهد بود و در آن زمان امامت جماعت مسجد لُرزاده را عهده دار بود. از دیگر عالمانی که با آن ها انس داشت، یکی هم مرحوم آیت الله سید محمدتقی غضنفری امام جماعت مسجد دوراه خوانسار - محله پدری استاد در شهر خوانسار بود و دیگر مرحوم آیت الله سید حسین علوی خوانساری (رحمه الله) بود. مرحوم علوی از مجتهدان سرشناس خوانساری بود و در محله بالای خوانسار - محله مادری استاد - اقامه جماعت و تدریس داشته و صدها محصل علوم دینی از محضر او استفاده ها بردند. و نیز آیت الله حاج سید محمدعلی ابن الرضا خوانساری است که استاد از کودکی به مناسبت نسبت فامیلی که به ایشان داشتند، با ایشان حشر و نشر داشته اند. از جمله افرادی که استاد با آن ارتباط داشته اند، می توان از مرحوم الهی قمشه ای نام برد که استاد در جلسه اخلاق آن مرحوم استفاده ها برده است.
استاد پس از تکمیل دروس دبیرستانی، راه طلبگی را در پیش گرفته و پس از مشورت با مرحوم الهی قمشه ای دروس طلبگی را آغاز می کند. تحصیلات استاد در دو حوزه علمی تهران و قم بوده است. در تهران ادبیات را آغاز می کند و پس از اتمام ادبیات به محضر عالم ربانی حضرت آیت الله میرزا علی فلسفی که آن روزگار بعد از مرحوم برهان در مسجد لُر زاده اقامه جماعت داشته اند، می رسد و از ایشان تقاضا می کند کتاب معالم الاصول را به صورت خصوصی برای ایشان تدریس فرماید. آن عالم کم نظیر که جزء معدود کسانی هستند که مرحوم آیت الله خوئی کتباً به اجتهاد او تصریح داشته، تقاضای استاد را می پذیرد و پس از اتمام لمعتین و معالم از محضر آیت الله فلسفی کسب اجازه می نماید تا به حوزه علمیه قم مهاجرت نماید. آیت الله فلسفی استاد را تشویق نموده و ایشان را با مهربانی در آغوش می گیرد و زمانی که استاد تقاضای نصیحتی می کند که ره توشه راه او باشد، آیت الله فلسفی حدیثی را از پیامبر به عنوان هدیه و زاد به او می فرماید که: «مَن کَانَ لِلَّهِ کانَ اللّهُ لَه». استاد انصاریان می فرماید: «از آن روز تا به امروز سعی کردم، با خدا باشم و دیدم خدا هم در همه مراحل زندگی با من است. آری، هر کس که با او باشد، خدا نیز با او خواهد بود». استاد در حوزه علمیه قم نیز مانند تهران سعی می نماید با چهره های الهی مأنوس باشد. لذا به محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ عباس طهرانی می رسد و از محضر او بهره ها می برد. همچنین در جلسات اخلاقی مرحوم حاج آقا حسین فاطمی شرکت می نماید. وی در این زمینه می گویند: «غالب سخنرانی های اخلاقی آیت الله فاطمی همراه با اشک چشم و شور و حال از جانب خود آن مرحوم و شاگردان بود».
سرانجام بدست مرحوم آیت الله حاج شیخ عباس طهرانی ملبس به لباس روحانیت می گردد و تحصیلات خود را این گونه ادامه می دهد: رسائل و مکاسب و کفایه را نزد علمای گران قدری؛ مانند آیت الله اعتمادی، آیت الله فاضل لنکرانی، آیت الله صالحی نجف آبادی و آیت الله صانعی فرا می گیرد. پس از اتمام سطوح عالیه وارد مرحله استنباطی فقه و اصول - درس خارج - می گردد. در این قسمت هم از محضر فقهای عظام: مرحوم آیت الله سید محمد محقق داماد، آیت الله منتظری، مرحوم آیت الله حاج شیخ ابوالفضل نجفی خوانساری و بالاخص سالیانی از محضر مرحوم آیت الله حاج میرزا هاشم آملی استفاده ها می نماید، که حاصل این برهه از ایام تحصیلی استاد، تقریرات گران مایه فقه و اصول درس مرحوم آیت الله حاج میرزا هاشم آملی است که ایشان به رشته تحریر در آورده اند، و مباحث حکمت را از حضور آیت الله گیلانی معانی و بیان و بدیع را از محضر حجةالاسلام جوادی در تهران استفاده نمودند.
استاد انصاریان از بزرگان آیات و مراجع تقلید؛ مانند: مرحوم آیت الله میلانی و مرحوم آیت الله آخوند همدانی و مرحوم آیت الله کمره ای و مرحوم آیت الله گلپایگانی و مرحوم آیت الله حاج سید احمد خوانساری و مرحوم آیت الله مرعشی نجفی و مرحوم آیت الله امام خمینی(ره) صاحب اجازات علمیه و روائیّه می باشند.

پیشنهاد کاربران

بپرس