انکار حکم خداوند

[ویکی فقه] انکار حکم خداوند (قرآن). چند مورد است که باعث می شود انسان کافر شود که یکی از آنها انکار حکم خداوند است.
اگر کسی احکامی را که خداوند برای انسانها وضع کرده مثل انکار حکم ظهار، انکار کند موجبات کفر را فراهم کرده است.
کفر به احکام الهی
انکار حکم ظهار و تجاوز به حدود آن از موجبات کفر می باشد.«والذین یظـهرون من نسائهم ثم یعودون لما قالوا فتحریر رقبة من قبل ان یتماسا ذلکم توعظون به والله بما تعملون خبیر• فمن لم یجد فصیام شهرین متتابعین من قبل ان یتماسا فمن لم یستطع فاطعام ستین مسکینـا ذلک لتؤمنوا بالله ورسوله وتلک حدود الله وللکـفرین عذاب الیم؛ کسانی که همسران خود را ظِهار می کنند، سپس از گفته خود بازمی گردند، باید پیش از آمیزش جنسی با هم، برده ای را آزاد کنند؛ این دستوری است که به آن اندرز داده می شوید؛ و خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است!• و کسی که توانایی (آزاد کردن برده ای) نداشته باشد، دو ماه پیاپی قبل از آمیزش روزه بگیرد؛ و کسی که این را هم نتواند، شصت مسکین را اطعام کند؛ این برای آن است که به خدا و رسولش ایمان بیاورید؛ اینها مرزهای الهی است؛ و کسانی که با آن مخالفت کنند، عذاب دردناکی دارند».مطابق این آیه (ظهار) عملی است حرام و منکر، ولی از آنجا که تکالیف الهی اعمال گذشته را شامل نمی شود، و از لحظه نزول حاکمیت دارد، در پایان آیه می فرماید: (خداوند بخشنده و آمرزنده است) (و ان الله لعفو غفور).بنابراین اگر مسلمانی قبل از نزول این آیات مرتکب این عمل شده نباید نگران باشد، خداوند او را می بخشد.بعضی از فقها و مفسران معتقدند که الان هم ظهار گناهی است بخشوده، همانند گناهان صغیره که خداوند وعده عفو- در صورت ترک کبائر - نسبت به آن داده است ولی دلیلی بر این معنی وجود ندارد، و جمله بالا نمی تواند گواه آن باشد.اما به هر حال مساءله کفاره به قوت خود باقی است. .در پایان آیه برای اینکه همه مسلمانان این مساءله را یک امر جدی تلقی کنند می گوید:(این احکام، حدود و مرزهای الهی است، و کسانی که با آن به مخالفت برخیزند و کافر شوند عذاب دردناکی دارند) (و تلک حدود الله و للکافرین عذاب الیم).