انکار

/~enkAr/

مترادف انکار: ابا، امتناع، تحاشی، تکذیب، جحد، حاشا، رد، نفی، نکول

برابر پارسی: رد کردن، باور نکردن، وَرسوریدن

معنی انگلیسی:
contradiction, denial, disavowal, disclaimer, nay, negation, repudiation

لغت نامه دهخدا

انکار. [ اِ ] ( ع مص ) ناشناختن. ( از منتهی الارب ) ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). ندانستن. جاهل بودن به چیزی. ( از اقرب الموارد ): انکار مرد کار را؛ نشناختن وی آن را. ( از ناظم الاطباء ). || جحود کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). ناخستو شدن. ( تاریخ بیهقی ): انکار چیزی ؛ جحد آن. با دانستن چیزی اظهار ناآشنایی کردن بدان. ( ناظم الاطباء ). باور نداشتن و ناشایسته و ناپسندیده داشتن. ( آنندراج ). وازدن. نپذیرفتن. امتناع کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). منکر شدن. زیر چیزی زدن. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِ ) تغییر حال. ( منتهی الارب ). دیگرگونی و برگردیدگی حال و تغییر. || ( اِمص ) ابا و امتناع و نفی و دریواخ و اظهار نادانی با علم و دانست ، و جحد و عدم اقرار و رد و عدم اقرار، و رد و عدم قبول و عدم موافقت و ایراد. ( ناظم الاطباء ) :
سوی یزدان منکر است آنکه به تو معروف نیست
جز به انکارتوام معروف را انکار نیست.
ناصرخسرو.
من را که عقل و فضل و هنر دارم
هیچم نیاورد سر انکارش.
ناصرخسرو.
شب اندر چشم فرمان تو روز است
گل اندر دست انکارتو خار است.
مسعودسعد.
چه ، انکار آن هم در وهم خردمند نگنجد. ( کلیله و دمنه ). چون اصرار و انکار قوم دید جز مدارا و ترک مماراةچاره ندید. ( ترجمه تاریخ یمینی ). سلطان انکار امیراسماعیل در آن حالت بر نوشتکین دریافت. ( ترجمه تاریخی یمینی ).
کسی بدیده انکار اگر نگاه کند
نشان صورت یوسف دهد به ناخوبی.
سعدی.
دگر مگوی که من ترک عاشقی کردم
که قاضی از پس انکار نشنود انکار.
سعدی.
ملک بخندید و ندیمان را گفت چنانکه مرا در حق درویشان ارادت است و اقرار، این شوخ دیده را عداوت است و انکار. ( گلستان ).
هرکه عیبم کند از عشق و ملامت گوید
تا ندیده ست ترا بر منش انکاری هست.
سعدی.
- انکار آوردن ؛ انکار کردن. نپذیرفتن :
چگونه انکار آریم هستی او را
که ما به هستی ، او را دلیل و برهانیم.
مسعودسعد.
- انکار داشتن : از چیزی انکار داشتن ؛ او را نپذیرفتن :
یکی عارفم نازپرورده مشرب
که از قید هر مذهب انکار دارم.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

نشناختن، ناشناختن، باورنکردن، منکرشدن
۱ - ( مصدر ) وازدن نپذیرفتن ناشناختن امتناع کردن . ۲ - ( اسم ) ابا امتناع عدم اقرار . جمع : انکارات . ۳ - منکر.
جمع نکر

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) نپذیرفتن ، حاشا کردن . ۲ - (اِمص . ) ابا، امتناع .

فرهنگ عمید

۱. نشناختن، ناشناختن.
۲. خودداری از اقرار، منکر شدن.
زبان و ادب'>

فرهنگستان زبان و ادب

{denial} [روان شناسی] سازوکاری دفاعی که در آن افکار و احساسات و اعمال و وقایع دردناک و ناپذیرفته با بیرون راندن از خودآگاه نادیده انگاشته میشود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نفی چیزی و همچنین اظهار ناخوشایندی نسبت به منکر را انکار می گویند و از انکار به مفهوم نخست در بابهای طهارت، قضاء و حدود سخن رفته است.
انکار خدا یا یگانگی او، و انکار رسالت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و نیز انکار ضروری دین موجب کفر می گردد؛ لیکن در اینکه انکار ضروری دین، مانند انکار خدا سببی مستقل برای حصول کفر است یا از آن جهت که به انکار خدا یا رسالت پیامبر بر می گردد، اختلاف است.طبق مبنای دوم، چنانچه انکار فرد به انکار خدا یا رسالت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله برنگردد کافر به شمار نمی رود.
انکار در دعوا
اگر کسی نزد قاضی علیه دیگری طرح دعوا کند و قاضی آن را بر متهم قرائت نماید، متّهم (مدّعی علیه) در پاسخ یا اقرار می کند یا انکار و یا سکوت. در صورت انکار، اگر مدّعی بر ادّعای خویش بینه نداشته باشد، منکر یا قسم می خورد و یا قسم را به مدّعی برمی گرداند، که او سوگند یاد کند و یا نکول می کند؛ یعنی نه سوگند می خورد و نه ردّ می کند. دعوا در فرض نخست (قسم یاد کردن منکِر) ساقط و در فرض دوم (برگرداندن سوگند به مدّعی) با قسم مدّعی ثابت می شود؛ ولی در فرض سوم (نکول) اختلاف است که آیا قاضی به صرف نکول منکر می تواند علیه او حکم صادر کند و یا متوقف بر سوگند یادکردن مدّعی است. اگر قسم یاد کند حقّش ثابت، وگرنه، ساقط می شود.
انکار به معنای اظهار ناخوشایندی در منکر
از انکار به معنای دوم در باب امر به معروف و نهی از منکر سخن رفته است.انکار قلبی منکر با اظهار ناخشنودی قلبی، مانند رو برگرداندن یا ترش رویی کردن دربرابر مرتکب شونده منکر و انکار عملی آن با اظهار ناخشنودی با زبان و دست با وجود شرایط آن، از مراتب نهی از منکر به شمار می روند.

دانشنامه عمومی

انکار ( به انگلیسی: Denial ) ، در کاربرد معمول انگلیسی، حداقل دارای سه معنی است: ادعای این که هر گزاره یا ادعای خاصی درست نیست ( که ممکن است دقیق یا نادرست باشد ) . رد درخواست؛ و بیان اینکه یک گزاره درست، درست نیست.
در روان شناسی، انکار ، انتخاب شخص برای انکار واقعیت به عنوان راهی برای دوری از یک حقیقت آزاردهندهٔ روان شناختی است.
برخی از افرادی که به عنوان منکر یا مؤمنان راستین شناخته می شوند، به دلایل سیاسی یا اقتصادی، حقایق تاریخی یا علمی مورد پذیرش جریان اصلی جامعه یا کارشناسان را انکار می کنند. نمونه هایی از انکار عبارتند از:
انکار تغییر اقلیم
انکار فرگشت
نفی گرایی تاریخی ( مانند انکار هولوکاست )
انکار ایدز
• جوامع مدرن زمین تخت
عکس انکار

انکار (روان شناسی). در نظریه روانکاوی فروید، انکار[ ۱] سازوکاری دفاعی که در آن افکار و احساسات و اعمال و وقایع دردناک و ناپذیرفته با بیرون راندن از خودآگاه نادیده انگاشته می شود حتی اگر برای شخصی که دچار انکار فرویدی شده مدرکی دال برا تناقض انکار او آورد. [ ۲] [ ۳]
عکس انکار (روان شناسی)

انکار (فیلم ۱۹۷۷). انکار ( انگلیسی: Inkaar ) یک فیلم در ژانر جنایی به کارگردانی راج ان. سیپی است که در سال ۱۹۷۷ منتشر شد. [ ۱] [ ۲] از بازیگران آن می توان به وینود کانا، ویدیا سینها، و امجد خان اشاره کرد.
عکس انکار (فیلم ۱۹۷۷)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

abjuration (اسم)
عهد شکنی، نقض عهد، ارتداد، سوگند شکنی، نقض عهد کردن، ترک عقیده، انکار

denial (اسم)
انکار، رد، تکذیب، عدم پذیرش، حاشا

repudiation (اسم)
انکار، ردی

disavowal (اسم)
انکار، رد

gainsay (اسم)
انکار، مخالفت

disclamation (اسم)
انکار، ترک دعوا

abnegation (اسم)
انکار، چشم پوشی، کف نفس، رد، فداکاری

فارسی به عربی

انکر , تناقض , شجب , نکران

پیشنهاد کاربران

ارندان
بی سِدا
انکار= ناکار: از کار انداختن: اَن کار
پیشوند های" ان"/ ناییک ساز ( منفی ساز ) هستند که می توان " ان" را برای فنواژهها بکار بُرد
انکاردن: نپذیرفتن، منکر شدن
نیکاردن: انکار کردن
انکار : راست نگفتن
شاید بتوان روایش گری به معنی درست انگاری دروغین را هم جایگزین نمود
ان در پارسی میانه پیشوند منفیساز بوده که تبدیل به ن و نا شده
مانند ان ایران= نا ایرانی در انگلیسی هم آنفالو وجود داره
کار هم که یه کلمه فارسی هست
ان در پهلوی پشوند منفی ساز
انکار یعنی کار نکرده
انکار ( بر وزن افعال، نکر ) از واژه پهلوی ساسانی ( فارسی میانه ) nakirāyih, nikērāyih با همین چم و معنی برساخته شده است، که آن هم ریشه در اوستایی Ni kara دارد.
پی رس ها:
- فرهنگ فارسی به پهلوی دکتر بهرام فره وشی، دیمه ۴۷
...
[مشاهده متن کامل]

- فرهنگ کوچک زبان پهلوی از د. ن. مکنزی، ترجمه مهشید میر فخرایی، دیمه ۱۰۹

انکار = اَکَهتَش ، اَکَهتَش گاری
پِستاویدن = انکار کردن
پِستاوش = انکار
بن مایه: فرهنگ سه زبانه سغدی، انگلیسی، فارسی ، از شادروان استاد بدرالزمان قریب
کتمان کردن حقیقت. .
سلام بر همگی . .
به نظر من بعضی از عزیزان که میفرماین که این کلمه ی انکار شاید از ریشه ی اوستایی باشه که انگره مینو هست . برای من سوال هست که خب انگره مینو یعنی اندیشه بد. تاریکی . پلیدی . اما انکار یعنی مجهول کردن واقعیت با وجود دانستنش یا مردود کردن واقعیت یا پنهان کردن واقعیت . اما انگره از اولش مشخص و معلوم هست که معنی اش فکر بد هست چیز پنهانی معنیش نمیشه . چطور میشه این ها رو بهم ربط داد؟! یا اون دوست عزیزی که می فرماین گمان می رود که اگر کلمه انگر به فارسی امروزه می رسید انگار می شد . اما انگار که میشه فرض و تصور و به نظر آمدن ( حالا هم خوب و هم بد ) و بعضی وقت ها اینطور که معلوم هست معنی میده . این هم به نظر من کاملا متفاوت با انکار و انگره هست . . پس هیچ کدام نمیشه به هم ربط داد.
...
[مشاهده متن کامل]

درود بر شما اما به نظر من کلمه انگار و انکار کاملا با هم متفاوت هستن . انگار یعنی فرض و گمان . اما انکار یا منکر شدن یعنی نپذیرفتن . . .
اِنکار
آن گونه که دو تَن اَز کاربَران نِوِشته اَند گویا واژه ای پارسی ست که با اَنگرهَ به مینه یِ اَندیشه یِ بَد پِی وَند دارَد که بایِستی اَز نِگَر ریشه - وَ زبان شِناسی بیش تَر پَژوهیده وَ راست آزمایی شَوَد.
...
[مشاهده متن کامل]

گُمان میرَوَد اَگَر واژه یِ اَنگرهَ به پارسیِ اِمروز می رِسید :
اِنگاردَن ( اِنگاشتَن ) نِوِشته وُ گُفته می شُد.
می تَوان این گونه فَهمید که اِنگاردَن ، نَفی یا نَفیَندِگی یا دودِلی وَ شَک داشتِگیِ رُخدادی ست ، هَمان گونه که ما دَر زَبانِ گَپ وُ گُفت می گوییم : اِنگار که . . . اینکه دَر اَنجام گِرِفتَنِ آن رویداد نااُستُوانیم.
پیش نَهاد دَر سورِشِ هَم ریشِگی با اَنگرهَ :
۱ - اِنکار = اِنگار ؛ مُنکِر = اِنگارَنده
واژه های هَم تَراز دیگَر با اِنکار :
۲ - زیرزَنَندِگی ، زیرزَدِگی ، زیرزَدِش ( زیرِ چیزی زَدَن )
۳ - ناخُستویی ( خُستویی = اِعتِراف )
واژه ی بَرساخته : خُستَن = اِعتِراف کَردَن
ناخُستَن = اِنکار کَردَن
گَردانِشِ خُستَن : خُسَنده ، خُسِش ، . . .
یا خُستیدَن : خُستَنده ، خُستِش. . .
واژه نامَک :
نااُستُوان = نامُطمَئِن # اَستُوان = مُطمَئِن
سورِش = صورَت
گَردانِش = صَرف ( دَستورِ زَبان )
بَرساخته ، بازآفَریده= جَعلی
اَفروزانِش ( توضیح ) : دَر زَبانِ اَرَبی :
آنچه خُدا می سازَد : خَلق = آفَرینی ؛
آنچه مَردُم می سازَد : جَعل = بازآفرینی ، بَرسازی

از سرِ خود واکردن
افزون بر �نپذیرفتن� یاد شده در بالا
نمونه:
هر چه به او گفتیم کارِ توست، از سرِ خود واکرد.
برای آمیخته واژه های �انکارپذیر� و �انکارناپذیر� می توان به ترتیب از آمیخته واژه های �ناپذیرفتنی� و �پذیرفتنی� سود جست. از دید من، نزدیک ترین واژه ی پارسی همتراز �انکار�، همانگونه که تنی چند از دیگر کاربران آن را یادآور شده اند، �نپذیرفتن� است.
رَد
قبول نکردن اشتباه و عذر و بهانه اوردن برای ان.
انکار ( Denial ) [اصطلاح اعتیاد]عدم پذیرش و یا درک اعتیاد و یا عدم تشخیص وپذیرفتن خطرات ناشی از اعتیاد.
انکار: [اصطلاح حقوق]در اصطلاح آئین دادرسی مدنی کسی که سندی علیه او ابراز شود و او مهر یا امضاء یا اثر انگشت منتسب به خود را نفی کند و آنها را از خود نداند این عمل را انکار گویند.
واژه ی " no " و واژه ی " انکار " از یک ریشه ی هند و اروپایی هستند . ریشه ی این دو لغت پس از آنکه به زبان انگلیسی وارد شد به " no " تبدیل شد و به زبان عربی وارد شد به " انکار " تغییر شکل داد .
...
[مشاهده متن کامل]

نپذیرفتن چیزی که باید بپذیریم
پادپذیری
شاید این واژه ریشه ایرانی دارد:
"انگره مینو" در اوستا هستش
توجیحی برای جلوگیری از رشدوتغییر
نپذیرفتن واقعیت

حاشا کردن

واقول_دبه
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٥)

بپرس