انیح

لغت نامه دهخدا

انیح. [ اَ ] ( ع مص ) نالیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). رخیدن و دم برآوردن از مرض دمه و تاسه و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). انوح. ( ناظم الاطباء ). رجوع به انوح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس