موضوع اهانت به سید روح الله خمینی — بنیان گذار جمهوری اسلامی — به عنوان یک شخصیت حقوقی و حقیقی چندین بار در ایران جنجال برانگیخته است. قانون مجازات اسلامی ایران اهانت به وی را جرم تلقی کرده و مستوجب شش ماه تا دو سال حبس دانسته است. [ ۱]
مهم ترین نمونه مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» بود که در ۱۷ دی ۱۳۵۶ با امضای احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات منتشر شد. نویسنده در این مقاله به شدت به اقدامات و شخصیت خمینی به ویژه مخالفت او با اصلاحات ارضی سال ۱۳۴۱ معترض شده بود. این مقاله به طرز غیرمنتظره ای روند اعتراضات مخالفان حکومت پهلوی را شدت بخشید. اعتراضاتی که ۱۳ ماه بعد به سقوط حکومت پهلوی انجامید. [ ۲]
همچنین در ماه های اول پس از پیروزی انقلاب در جریان تظاهرات خیابانی گروه های سیاسی مختلف گاه شعارهایی علیه خمینی داده می شد یا تصاویر وی نابود می شد و این موضوع خشم طرفداران وی را برمی انگیخت. خمینی در آن هنگام چندین بار از حامیان خود خواست به این مسائل توجه نکنند. از جمله در ۱۵ آذر ۱۳۵۸ گفت: «. . . حرام است تعرض کردن به کسی که به من سب کند، به من فحش بدهد، عکس مرا پاره کند، مرا بزند، هر کاری بکند…»[ ۳] [ ۴]
در همان زمان محمد رضا پهلوی مجوز فعالیت مذهبی سید روح الله خمینی در قم را صادر کرد که منوط به مجوز صادر شده در انقلاب ۵۷ شاه بار دیگر مجوز ورود خمینی را در همین راستا امضا کرد و توسط دولت فرانسه مورد تأیید رسمی قرار گرفت و با همکاری دولت فرانسه خمینی در سال ۱۳۵۷ وارد ایران شد. بازگشت وی به ایران منجر به واکنش های سیاسی شد و در پی این اقدام دولت اسلامی با همبستگی مردم ایران شکل گرفت و بنیان گذار انقلاب سید روح الله خمینی در ۵ بهمن ۱۳۵۷ وارد ایران شود ولی دولت شاپور بختیار فرودگاه ها را بسته اعلام کرد. بسته شدن فرودگاه ها به پردامنه شدن اعتراضات و اعتصابات انجامید. خمینی در پاریس اعلام کرد که به محض باز شدن فرودگاه ها به کشور بازخواهد گشت و مردم را به ادامه اعتراضات دعوت کرد. در ۹ بهمن ۱۳۵۷ به فرمان بختیار فرودگاه مهرآباد بازگشایی شد. بازگشت سید روح الله خمینی به ایران واقعه ای در جریان انقلاب ۱۳۵۷ ایران است که طی آن در ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷ خمینی پس از ۱۵ سال تبعید به ایران بازگشت و در تهران مورد استقبال حدود سه میلیون ایرانی قرار گرفت. این روز در تقویم رسمی ایران با عنوان آغازین روز دهه فجر، مشخص شده است. همه ساله مصادف با این روز مراسم ویژه ای در سراسر ایران با حضور مقامات کشوری و لشکری برگزار می شود و زنگ انقلاب در مدارس نواخته می شود و سوت کشتی ها، قطارها و ناقوس کلیساها در ساعت ۹ بامداد این روز به صدا درمی آید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمهم ترین نمونه مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» بود که در ۱۷ دی ۱۳۵۶ با امضای احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات منتشر شد. نویسنده در این مقاله به شدت به اقدامات و شخصیت خمینی به ویژه مخالفت او با اصلاحات ارضی سال ۱۳۴۱ معترض شده بود. این مقاله به طرز غیرمنتظره ای روند اعتراضات مخالفان حکومت پهلوی را شدت بخشید. اعتراضاتی که ۱۳ ماه بعد به سقوط حکومت پهلوی انجامید. [ ۲]
همچنین در ماه های اول پس از پیروزی انقلاب در جریان تظاهرات خیابانی گروه های سیاسی مختلف گاه شعارهایی علیه خمینی داده می شد یا تصاویر وی نابود می شد و این موضوع خشم طرفداران وی را برمی انگیخت. خمینی در آن هنگام چندین بار از حامیان خود خواست به این مسائل توجه نکنند. از جمله در ۱۵ آذر ۱۳۵۸ گفت: «. . . حرام است تعرض کردن به کسی که به من سب کند، به من فحش بدهد، عکس مرا پاره کند، مرا بزند، هر کاری بکند…»[ ۳] [ ۴]
در همان زمان محمد رضا پهلوی مجوز فعالیت مذهبی سید روح الله خمینی در قم را صادر کرد که منوط به مجوز صادر شده در انقلاب ۵۷ شاه بار دیگر مجوز ورود خمینی را در همین راستا امضا کرد و توسط دولت فرانسه مورد تأیید رسمی قرار گرفت و با همکاری دولت فرانسه خمینی در سال ۱۳۵۷ وارد ایران شد. بازگشت وی به ایران منجر به واکنش های سیاسی شد و در پی این اقدام دولت اسلامی با همبستگی مردم ایران شکل گرفت و بنیان گذار انقلاب سید روح الله خمینی در ۵ بهمن ۱۳۵۷ وارد ایران شود ولی دولت شاپور بختیار فرودگاه ها را بسته اعلام کرد. بسته شدن فرودگاه ها به پردامنه شدن اعتراضات و اعتصابات انجامید. خمینی در پاریس اعلام کرد که به محض باز شدن فرودگاه ها به کشور بازخواهد گشت و مردم را به ادامه اعتراضات دعوت کرد. در ۹ بهمن ۱۳۵۷ به فرمان بختیار فرودگاه مهرآباد بازگشایی شد. بازگشت سید روح الله خمینی به ایران واقعه ای در جریان انقلاب ۱۳۵۷ ایران است که طی آن در ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷ خمینی پس از ۱۵ سال تبعید به ایران بازگشت و در تهران مورد استقبال حدود سه میلیون ایرانی قرار گرفت. این روز در تقویم رسمی ایران با عنوان آغازین روز دهه فجر، مشخص شده است. همه ساله مصادف با این روز مراسم ویژه ای در سراسر ایران با حضور مقامات کشوری و لشکری برگزار می شود و زنگ انقلاب در مدارس نواخته می شود و سوت کشتی ها، قطارها و ناقوس کلیساها در ساعت ۹ بامداد این روز به صدا درمی آید.
