اوباشان

لغت نامه دهخدا

اوباشان. [ اَ ] ( نف ، ق ) در حال اوباشتن. رجوع به اوباشتن شود. || ( اِ ) ج ِ فارسی اوباش.

فرهنگ فارسی

در حال او باشتن . یا جمع فارسی او باش

پیشنهاد کاربران

بپرس