اوسِتیای جنوبی، ( اوستی: Хуссар Ирыстон ) تلفظ: خوسّآر ایرِئستون، ( به گرجی: სამხრეთ ოსეთი ) تلفظ: سامخرِت اُسِتی، ( به روسی: Южная Осетия ) تلفظ: یوژنآیآ اُسِتیآ با نام رسمی جمهوری اوستیای جنوبی یک سرزمین مورد مناقشه و دولتی ست که به طور محدود مورد شناسایی قرار گرفته است.
پس از جنگ اوستیای جنوبی در سال ۲۰۰۸ میلادی، نیروهای اوستیایی و روسی کنترل کامل این سرزمین را عملاً در دست گرفتند. تاکنون کشورهای روسیه، ونزوئلا، نیکاراگوئه، نائورو و تووالو و سوریه سرزمین اوستیای جنوبی را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته اند.
آسی ها از آلان ها یک قبیله کوچ نشین ایرانی سرچشمه می گیرند[ ۲] در قرن هشتم یک پادشاهی یکپارچه آلان در قفقاز شمالی پدید آمد و آلانیا نام گرفت. درحدود سال های ۱۲۳۹ تا ۱۲۷۷ پادشاهی آلانیا به دست مغول و بعداً به دست ارتش تیمور افتاد و آلانی ها را قتل عام کردند. بازماندگان در بین آلان ها به سمت کوه های قفقاز عقب نشینی کردند و به تدریج مهاجرت به جنوب را از طریق کوه های قفقاز به سمت پادشاهی گرجستان آغاز کردند. [ ۳] [ ۵] . در قرن هفدهم با فشار شاهزادگان کاباردی اوستی ها موج دوم مهاجرت را از قفقاز شمالی به پادشاهی کارتلی آغاز کردند. [ ۶] دهقانان اوستیایی که به مناطق کوهستانی قفقاز جنوبی مهاجرت می کردند اغلب در مناطق فئودال های گرجی ساکن می شدند. [ ۷] پادشاه گرجستانی پادشاهی کارتلی به اوستی ها اجازه مهاجرت داد. [ ۸]
ستیزه گرجستان - اوستیا در سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شد. با فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی و اعلام استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی، ساکنان اوستیای جنوبی حاکمیت گرجستان را نپذیرفتند و استقلال اوستیای جنوبی را اعلام کردند. این اعلام استقلال از همان هنگام با مخالفت تفلیس مواجه شد تا اینکه سرانجام نیروهای ارتش گرجستان در روز هفتم اوت ۲۰۰۸ میلادی وارد شهر تسخینوالی، مرکز اوستیای جنوبی، شدند، تا حاکمیت تفلیس بر این منطقه را اعمال کنند. [ ۹]
نبرد میان استقلال طلبان اوستیای جنوبی و نیروهای گرجی که از سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شده بود، در سال ۲۰۰۸ میلادی شدت گرفت. در سال ۲۰۰۸ میلادی پس از روزها نبرد سنگین میان استقلال طلبان اوستیای جنوبی و ارتش گرجستان، یک آتش بس اعلام شد. ولی پس از اعلام آتش بس، در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸ نیروهای ارتش گرجستان در یک عملیات غافلگیرانه، شهر چخینوالی را تصرف کردند. فردای آن روز یعنی در ۸ اوت ۲۰۰۸ میلادی، ارتش روسیه در واکنش به حملهٔ ارتش گرجستان، بخشی از نیروهای خود را در مرز با اوستیا قرار داد. سپس تانک های ارتش روسیه وارد شهر چخینوالی شدند. دمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه، این اقدام ارتش روسیه را در جهت دفاع از شهروندان روسی ساکن در اوستیای جنوبی عنوان کرد. با حمایت ارتش روسیه، استقلال طلبان بار دیگر به پیروزی رسیدند. پس از این پیروزی، روسیه در ۲۶ اوت ۲۰۰۸ و نیکاراگوئه در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ استقلال اوستیای جنوبی را به رسمیت شناختند. اما اعضای ناتو، اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای دیگر آن را بخشی از گرجستان می دانند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] البته مقامات گرجی اوستیای جنوبی را یک سرزمین اشغال شده توسط روس ها می دانند[ ۱۵] و شایعاتی در مورد پیوستن احتمالی این سرزمین به فدراسیون روسیه وجود دارد. [ ۱۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از جنگ اوستیای جنوبی در سال ۲۰۰۸ میلادی، نیروهای اوستیایی و روسی کنترل کامل این سرزمین را عملاً در دست گرفتند. تاکنون کشورهای روسیه، ونزوئلا، نیکاراگوئه، نائورو و تووالو و سوریه سرزمین اوستیای جنوبی را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته اند.
آسی ها از آلان ها یک قبیله کوچ نشین ایرانی سرچشمه می گیرند[ ۲] در قرن هشتم یک پادشاهی یکپارچه آلان در قفقاز شمالی پدید آمد و آلانیا نام گرفت. درحدود سال های ۱۲۳۹ تا ۱۲۷۷ پادشاهی آلانیا به دست مغول و بعداً به دست ارتش تیمور افتاد و آلانی ها را قتل عام کردند. بازماندگان در بین آلان ها به سمت کوه های قفقاز عقب نشینی کردند و به تدریج مهاجرت به جنوب را از طریق کوه های قفقاز به سمت پادشاهی گرجستان آغاز کردند. [ ۳] [ ۵] . در قرن هفدهم با فشار شاهزادگان کاباردی اوستی ها موج دوم مهاجرت را از قفقاز شمالی به پادشاهی کارتلی آغاز کردند. [ ۶] دهقانان اوستیایی که به مناطق کوهستانی قفقاز جنوبی مهاجرت می کردند اغلب در مناطق فئودال های گرجی ساکن می شدند. [ ۷] پادشاه گرجستانی پادشاهی کارتلی به اوستی ها اجازه مهاجرت داد. [ ۸]
ستیزه گرجستان - اوستیا در سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شد. با فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی و اعلام استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی، ساکنان اوستیای جنوبی حاکمیت گرجستان را نپذیرفتند و استقلال اوستیای جنوبی را اعلام کردند. این اعلام استقلال از همان هنگام با مخالفت تفلیس مواجه شد تا اینکه سرانجام نیروهای ارتش گرجستان در روز هفتم اوت ۲۰۰۸ میلادی وارد شهر تسخینوالی، مرکز اوستیای جنوبی، شدند، تا حاکمیت تفلیس بر این منطقه را اعمال کنند. [ ۹]
نبرد میان استقلال طلبان اوستیای جنوبی و نیروهای گرجی که از سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شده بود، در سال ۲۰۰۸ میلادی شدت گرفت. در سال ۲۰۰۸ میلادی پس از روزها نبرد سنگین میان استقلال طلبان اوستیای جنوبی و ارتش گرجستان، یک آتش بس اعلام شد. ولی پس از اعلام آتش بس، در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸ نیروهای ارتش گرجستان در یک عملیات غافلگیرانه، شهر چخینوالی را تصرف کردند. فردای آن روز یعنی در ۸ اوت ۲۰۰۸ میلادی، ارتش روسیه در واکنش به حملهٔ ارتش گرجستان، بخشی از نیروهای خود را در مرز با اوستیا قرار داد. سپس تانک های ارتش روسیه وارد شهر چخینوالی شدند. دمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه، این اقدام ارتش روسیه را در جهت دفاع از شهروندان روسی ساکن در اوستیای جنوبی عنوان کرد. با حمایت ارتش روسیه، استقلال طلبان بار دیگر به پیروزی رسیدند. پس از این پیروزی، روسیه در ۲۶ اوت ۲۰۰۸ و نیکاراگوئه در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ استقلال اوستیای جنوبی را به رسمیت شناختند. اما اعضای ناتو، اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای دیگر آن را بخشی از گرجستان می دانند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] البته مقامات گرجی اوستیای جنوبی را یک سرزمین اشغال شده توسط روس ها می دانند[ ۱۵] و شایعاتی در مورد پیوستن احتمالی این سرزمین به فدراسیون روسیه وجود دارد. [ ۱۶]
wiki: اوستیای جنوبی