اولی الامر در مبانی اهل سنت

[ویکی فقه] دیدگاههای دانشمندان شیعی درباره تفسیر «اولی الامر» در آیه ۵۹ سوره نساء ، یکسان و مساوق با روایات متواتر (یا لااقل متظافر ) در این زمینه است. آنان اولی الامر را بر عترت معصوم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلّم تطبیق کرده اند.
مفسران اهل سنت اولی الامر را به دو صورت کلی معنا کرده اند: والیان و دانشمندان، به شرطی که حکمشان منطبق بر احکام خدا باشد؛ و اهل حل و عقد ، بدون قید وشرط؛ چون اجماع آنان مصون از خطاست.راویان اهل سنت در این باره به شش گروه عمده تقسیم می شود که تنها یک گروه را می توان با آیات و روایات و نیز شواهد و قرائن تایید کرد. این گروه از روایات همسان با دیدگاه شیعه است که اولی الامر را تنها بر افرادی خاص از معصومان اطلاق کرده است.
اختلاف نظر فریقین
هر چند مفهوم «اولی الامر» در آیه ۵۹ سوره نساء روشن است، فریقین در تعیین مصداق آن اختلاف نظر جدی دارند. در این اختلاف نظر، بنا به دستوری که قرآن در همین آیه صادر کرده و فرموده: «فان تنازعتم فی شیء فردوه الی الله والرسول... ؛ پس اگر در چیزی نزاع کردید آن را به خدا و پیامبر باز گردانید...» ، باید به قرآن و سنت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلّم مراجعه کرد. شیعه بر این باوراست که پس از مراجعه به این دو منبع، به طور آشکار می توان حکم کرد که مراد از «اولی الامر» بنا به قرائن و شواهد درونی آیه مذکور و آیات دیگر قرآن و نیز تفسیر پیامبر خدا، پیشوایان معصوم اند و جای هیچ تردید و انکار در آن نیست.
مرجعیت دینی
در اندیشه شیعی مرجعیت دینی اولیالامر از حاکمیت سیاسی آنان جدا نیست. آنان باید هم در بعد تفسیر و تشریح آموزه های دین و هم در بعد حاکمیت سیاسی و قضایی و رفع اختلافها معصوم باشند و سیره و سنتشان بر کتاب خدا و سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم منطبق شود تا بنا به ظاهر این آیه، اطاعتشان همردیف اطاعت خدا و رسول قرار گیرد و به طور مطلق قبول افتد. این معصومان کسانی جز اهل بیت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلّم نیستند.احادیث شیعه درباره تفسیر اولی الامر متواتر یا لااقل متظافرند، بدون آنکه در میان آنها تعارض باشد. این احادیث حامل پیامهای متنوع اند و همه آنها در تبیین اولی الامر هم داستان اند، اولی الامر در این احادیث با پیوند با آیات دیگر قرآن
شرط اطاعت خدا و عدم معصیت
...