اوژن آتژه. اوژن آتژه ( به فرانسوی: Eugène Atget ) عکاس اهل فرانسه بود. [ ۱]
این روایت که دوربین عکاسی هیچ گاه دروغ نمی گوید، به خوبی می تواند ملهم از آتژه باشد، چراکه تصاویر وی تنها به رویدادهای واقعی می پردازند و هرگز در وادی تخیلات عکاسانه گم نمی شوند. خود آتژه برای سخن گفتن از عکس هایش، واژهٔ «سند» را به کار می برد. هنگامی که با مرکز اسناد فرانسه برای فروش عکس های خود مذاکره می کرد، به ندرت بیش از ۱۰۰ فرانک برای هر تصویر می خواست. بعدها یکی از دوستان سالخوردهٔ وی متذکر شد که «اوژن آتژه خود نمی دانست چه کسی است». با این همه، غالباً آلفرد استیگلیتز و اوژن آتژه به عنوان پدران عکاسی مستند نامیده می شوند. وی در ۱۹۲۷ در گذشت. [ ۲]
گهگاه عکس هایی موافق نظر سورئالیست ها پدیدمی آورد. ۱۰٬۰۰۰ نگاتیو او را پس از مرگش برنیس ابوت نجات داد. عکس های او ترکیبی است از مستندات سازی و حدیث نفس. [ ۳]
آتژه در اواخر دهه ۱۸۸۰ عکاسی را آغاز کرد، در زمانی که عکاسی در زمینه های آماتوری و تجاری گسترش پیدا کرده بود. [ ۴] آتژه از محله ها و مناظر پاریس با یک دوربین بادبزن چوبی، با لنز مستطیل سریع عکس گرفت، ابزاری که در آن زمان برای عکاسی بکار گرفته می شد، او این ابزار عکاسی را در زمانی که دوربین های با فرمت بزرگ دستی و کارآمدتر در دسترس بودند، استفاده می کرد.
در سال ۱۹۲۹، یازده عکس آتژه در نمایشگاه فیلم و عکس ورکبوند در اشتوتگارت به نمایش گذاشته شد. کتابخانه کنگره ایالات متحده حدود ۲۰ چاپ دارد که توسط ابوت در سال ۱۹۵۶ ساخته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روایت که دوربین عکاسی هیچ گاه دروغ نمی گوید، به خوبی می تواند ملهم از آتژه باشد، چراکه تصاویر وی تنها به رویدادهای واقعی می پردازند و هرگز در وادی تخیلات عکاسانه گم نمی شوند. خود آتژه برای سخن گفتن از عکس هایش، واژهٔ «سند» را به کار می برد. هنگامی که با مرکز اسناد فرانسه برای فروش عکس های خود مذاکره می کرد، به ندرت بیش از ۱۰۰ فرانک برای هر تصویر می خواست. بعدها یکی از دوستان سالخوردهٔ وی متذکر شد که «اوژن آتژه خود نمی دانست چه کسی است». با این همه، غالباً آلفرد استیگلیتز و اوژن آتژه به عنوان پدران عکاسی مستند نامیده می شوند. وی در ۱۹۲۷ در گذشت. [ ۲]
گهگاه عکس هایی موافق نظر سورئالیست ها پدیدمی آورد. ۱۰٬۰۰۰ نگاتیو او را پس از مرگش برنیس ابوت نجات داد. عکس های او ترکیبی است از مستندات سازی و حدیث نفس. [ ۳]
آتژه در اواخر دهه ۱۸۸۰ عکاسی را آغاز کرد، در زمانی که عکاسی در زمینه های آماتوری و تجاری گسترش پیدا کرده بود. [ ۴] آتژه از محله ها و مناظر پاریس با یک دوربین بادبزن چوبی، با لنز مستطیل سریع عکس گرفت، ابزاری که در آن زمان برای عکاسی بکار گرفته می شد، او این ابزار عکاسی را در زمانی که دوربین های با فرمت بزرگ دستی و کارآمدتر در دسترس بودند، استفاده می کرد.
در سال ۱۹۲۹، یازده عکس آتژه در نمایشگاه فیلم و عکس ورکبوند در اشتوتگارت به نمایش گذاشته شد. کتابخانه کنگره ایالات متحده حدود ۲۰ چاپ دارد که توسط ابوت در سال ۱۹۵۶ ساخته شده است.
wiki: اوژن آتژه