اپیدرم

اِپیدرم ( به انگلیسی: Epidermis ) * یا روپوست* به همراه لایه شاخی لایهٔ بیرونی پوست است که همراه با درم تشکیل پوست بدن را می دهند. اپیدرم دارای بافت پوششی سنگفرشی مطبق است. [ ۱] اپیدرم مرزبندی اصلی در سطح بدن است و آن را در برابر محیط ایمن می کند. سلول های اصلی اپیدرم کراتینوسیت ها هستند. در انسان، نازک ترین لایه اپیدرم در پلک ها ( ۰/۱ میلی متر ) و ضخیم ترین آن در کف دست ها و پاها ( ۱/۵ میلی متر ) است. [ ۲] [ ۳] از نظر رویان شناسی، روپوست از لایهٔ جنینی اکتودرم منشأ می گیرد.
معمولا یک لایه ای از یاختەها می باشند که روی برگ ها، گلها، ریشهها، و شاخههای گیاهان را پوشش می دهند. این لایه، مرزی میان گیاه و محیط پیرامونی اش را پدیدمی آورد. روپوست در جلوگیری از هدرروی آب ( با استفاده از لایه پوستک روی آن ) - داد و ستد گازها، تراوش ماده های دگرگشتی، و درون کشی آب و کانیها ( به ویژه در ریشهها ) نقش دارد[ ۴]