اچ آی وی. ویروس نقص ایمنی انسانی ( به انگلیسی: Human immunodeficiency virus ) یا اچ آی وی ( HIV ) ، نوعی ویروس آهسته گستر ( ویروس پسگرد با سرعت تکثیر پایین ) و عامل بیماری ایدز است. [ ۱] [ ۲] HIV به یاخته های حیاتی دستگاه ایمنی بدن از جمله لنفوسیت تی کمک کننده ( CD4+ T ) ، درشت خوارها و یاخته های دندانه ای حمله می کند. [ ۳] اچ آی وی ویروسی است که با مختل کردن کارکرد و ویران کردن گونه ای از یاخته های مسؤول هماهنگی ایمنی منجر به نقص دستگاه ایمنی بدن انسان می شود که به آن ایدز می گویند. از زمان ورود HIV به بدن تا بروز ایدز ممکن است بین ۶ ماه تا پانزده سال درازا بکشد در این مدت گرچه فرد به ظاهر تندرست به نظر می رسد، ولی ممکن است ویروس از او به دیگران سرایت کند.
HIV عمدتاً از طریق آمیزش جنسی محافظت نشده ( بدون کاندوم مانند مقعدی و حتی دهانی ) ، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می گردد. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند. [ ۴] پیشگیری از HIV، عمدتاً از طریق آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می شوند. هیچ گونه درمان یا واکسن وجود ندارد؛ اگر چه درمان ضدویروسی می تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد. با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می دهد، اما این داروها گران قیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
تحقیقات ژنتیکی نشان می دهد که HIV در اصل متعلق به غرب آفریقا و در اوایل قرن بیستم بوده است. [ ۵] در دهه ۹۰ میلادی میلتون ویلیام کوپر به افشاگری هایی در رابطه با این ویروس پرداخته بود و سران ایالات متحده آمریکا گفته های وی را تئوری توطئه نام نهادند. [ ۶]
ابتلا به HIV دارای سه مرحله اصلی است: ابتلای حاد، دوره نهفتگی و ایدز. [ ۷] [ ۸]
دورهٔ نخست ابتلا به HIV، عفونت حاد HIV یا نشانگان حاد ویروسی نامیده می شود. [ ۷] [ ۹] بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از مواجهه با این ویروس، دچار نشانهٔ بیماری هایی مانند آنفلوانزا یا ایجاد توده های کوچک یا بزرگ حاوی پروتئین و گلبول سفید و اجزاء لنفی و مایعات میان بافتی آلودهٔ ویروسی شده مُرده در بافت های نرم و مخاطی و در حالت شدید مشاهده تومور]] در فرد آلوده می شوند و در بسیاری از افراد هم هیچ نشانهٔ قابل توجهی در آن ها دیده نمی شود و گاهی تا آخر عمر حامل این ویروس و مقاوم به آن و خود ایمنی به ویروس تا پایان زندگی بوده اما عامل سرایت دهنده و پخش و اپیدمی آن به طور پنهان به بقیه هستند. [ ۱۰] [ ۱۱] علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ می دهد و معمولاً شامل تب، بزرگی گره های لنفی، گلودرد، بثورات پوستی، سردرد یا زخم دهان و اندام تناسلی می شود. [ ۹] [ ۱۱] بثورات پوستی که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ می دهد، خود را بر روی بالاتنه نشان می دهد و به شکل لکه های با لبهٔ صاف است. [ ۱۲] همچنین در این مرحله برخی از افراد دچار عفونت های فرصت طلب می شوند. [ ۹] ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال رخ دهد، و همچنین علائم عصبی نوروپاتی محیطی یا سندرم گیلن باره دیده شود. [ ۱۱] طول دورهٔ این علائم متفاوت است، اما معمولاً یک تا دو هفته می باشد. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفHIV عمدتاً از طریق آمیزش جنسی محافظت نشده ( بدون کاندوم مانند مقعدی و حتی دهانی ) ، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می گردد. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند. [ ۴] پیشگیری از HIV، عمدتاً از طریق آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می شوند. هیچ گونه درمان یا واکسن وجود ندارد؛ اگر چه درمان ضدویروسی می تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد. با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می دهد، اما این داروها گران قیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
تحقیقات ژنتیکی نشان می دهد که HIV در اصل متعلق به غرب آفریقا و در اوایل قرن بیستم بوده است. [ ۵] در دهه ۹۰ میلادی میلتون ویلیام کوپر به افشاگری هایی در رابطه با این ویروس پرداخته بود و سران ایالات متحده آمریکا گفته های وی را تئوری توطئه نام نهادند. [ ۶]
ابتلا به HIV دارای سه مرحله اصلی است: ابتلای حاد، دوره نهفتگی و ایدز. [ ۷] [ ۸]
دورهٔ نخست ابتلا به HIV، عفونت حاد HIV یا نشانگان حاد ویروسی نامیده می شود. [ ۷] [ ۹] بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از مواجهه با این ویروس، دچار نشانهٔ بیماری هایی مانند آنفلوانزا یا ایجاد توده های کوچک یا بزرگ حاوی پروتئین و گلبول سفید و اجزاء لنفی و مایعات میان بافتی آلودهٔ ویروسی شده مُرده در بافت های نرم و مخاطی و در حالت شدید مشاهده تومور]] در فرد آلوده می شوند و در بسیاری از افراد هم هیچ نشانهٔ قابل توجهی در آن ها دیده نمی شود و گاهی تا آخر عمر حامل این ویروس و مقاوم به آن و خود ایمنی به ویروس تا پایان زندگی بوده اما عامل سرایت دهنده و پخش و اپیدمی آن به طور پنهان به بقیه هستند. [ ۱۰] [ ۱۱] علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ می دهد و معمولاً شامل تب، بزرگی گره های لنفی، گلودرد، بثورات پوستی، سردرد یا زخم دهان و اندام تناسلی می شود. [ ۹] [ ۱۱] بثورات پوستی که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ می دهد، خود را بر روی بالاتنه نشان می دهد و به شکل لکه های با لبهٔ صاف است. [ ۱۲] همچنین در این مرحله برخی از افراد دچار عفونت های فرصت طلب می شوند. [ ۹] ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال رخ دهد، و همچنین علائم عصبی نوروپاتی محیطی یا سندرم گیلن باره دیده شود. [ ۱۱] طول دورهٔ این علائم متفاوت است، اما معمولاً یک تا دو هفته می باشد. [ ۱۱]
wiki: اچ آی وی