ای پی ال

APL مخفف عبارت «یک زبان برنامه نویسی» است. این زبان در بسیاری از زمینه ها ( ریاضیات، علوم، مهندسی، طراحی کامپیوتر، روباتیک و . . . ) کاربرد دارد. APL زبانی بسیار قوی و مختصر و مفید است که معمولاً در محیط های اینتراکتیو استفاده می شود. در آغاز این زبان در زمینه دیگری تولید شد، ساختن یک نمادگذاری ریاضی برای توصیف کامپیوتر که بتوان آن را به وسیله یک کامیپوتر تفسیر کرد. یادگیری این زبان ساده است اما خوانایی کمی دارد و برای درک بعضی از برنامه هایی که به زبان APL نوشته شده اند، زمان زیادی لازم است. زبان های کمی وجود دارند که عملیات آرایه ای آن ها به وسعت APL باشد.
APL یک زبان برنامه نویسی است که بر مبنای نمادگذاری که Kenneth E. Iverson در سال ۱۹۵۷ در دانشگاه هاروارد ابداع کرد، ایجاد شده است. هدف اولیه تولید این زبان، ایجاد یک زبان مشترک برای تدریس و تحلیل برنامه های کامپیوتری بوده است. Iverson جایزهٔ تورینگ را به خاطر این کارش در سال ۱۹۷۹ برد.
APL در محیطی به نام workspace کار می کند. کاربر می تواند در این workspace برنامه یا داده تعریف کند. به عبارت دیگر داده ها خارج از برنامه ها نیز وجود دارند و کاربر می تواند بدون تعریف کردن برنامه با داده کار کند. برای مثال عبارت زیر بردار ۷ ۶ ۵ ۴ را به N نسبت می دهد:
و عبارت زیر به تمام مقادیر ۴ را اضافه می کند ( حاصل ۱۱ ۱۰ ۹ ۸ ) و آن ها را چاپ می کند ( حاصل عبارت به هیچ متغیری نسبت داده نشده است )
و عبارت زیر مجموع N، یعنی ۲۲ را چاپ می کند:
کاربر می تواند workspace را با تمام مقادیر، برنامه ها و حالت اجرا ذخیره کند.
APL معروف است به استفاده از علائم غیر اسکی که به نمادگذاری سنتی حساب و جبر اضافه شده اند. استفاده از نام های تک کاراکتری برای توابعی که روی بردارها عمل می کنند باعث می شود که با APL بتوان الگوریتم هایی که با داده ها سر و کار دارند را به صورت فشرده تعریف کرد، برای مثال بازی زندگی کانوی را می توان با یک خط کد پیاده سازی کرد. تقریباً در تمام نسخه های APL از لحاظ تئوری می توان هر تابع محاسباتی را در یک عبارت بیان کرد.
ای پی ال به خاطر کاراکترهای غیراستاندارد و پیچیده اش گاهی یک «زبان فقط نوشتنی» نامیده می شود و خواندن یک برنامهٔ APL بیشتر شبیه به خواندن یکی از کتیبه های مصر باستان است. بسیاری از برنامه نویسان از صفحه کلیدهای مخصوص که روی آن کاراکترهای APL چاپ شده برای نوشتن کدهای APL استفاده می کنند. البته روش هایی برای نوشتن کد APL با استفاده از کاراکترهای اسکی وجود دارد، اما در عمل از آن ها استفاده نمی شود. در اغلب پیاده سازی ها از صفحه کلیدهای استاندارد با نگاشت مخصوص یا از ویرایش گرهای مخصوص کاراکترهای غیر اسکی استفاده می شود. در گذشته قلم هایی که کد APL با آن نوشته می شد، حروف را به صورت بزرگ و ایتالیک و اعداد و نشانه ها را به صورت عادی نمایش می داد. اما امروزه از قلم های مختلفی استفاده می شود.