ایاس بن معاویه

[ویکی فقه] اِیاس بْن مُعاویه، ابو واثله (تولد ۱۲۲ قمری /۷۴۰ میلادی)، قاضی و محدث مشهور بصره می باشد.
وی از تیرة بنی مُزَن از قبیلة مضری بنی خزیمه بود. نیای او، ایاس بن هلال را از صحابه ، و پدرش معاویة بن قره را از بزرگان بصره به شمار آورده اند.
تحصیل
وی نخستین سال های زندگی را با سماع حدیث آغاز کرد و از پدرش و نیز انس بن مالک و سعید بن مسیّب حدیث شنید و کسانی چون محمد بن عجلان ، شعبة بن حجاج و حماد بن سلمه از وی استماع حدیث کردند. منابع وی را ثقه دانسته اند.
مناصب
ایاس در دوره خلافت عمر بن عبدالعزیز (۹۹-۱۰۱ قمری) به مقام قضا دست یافت، اما در این منصب چندان پایدار نماند اندکی بعد، در زمان ولایت ابن هبیره بر عراق منصب حسبه بر واسط را پذیرفت و احتمالاً تا پایان زندگی، بر این منصب ماند.