ایبوپروفن

دانشنامه عمومی

ایبوپروفن ( به انگلیسی: Ibuprofen ) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم روماتیسم مفصلی، میگرن، دیسمنوره ( قاعدگی دردناک ) ، حملات نقرس و آسیب های حین ورزش و نیز به عنوان تب بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان نوزادان زودرس مبتلا به مجرای شریانی باز مورد استفاده است. [ ۱] ایبوپروفن به شکل خوراکی و تزریق وریدی تجویز شده و تأثیرگذاری آن پس از حدود یک ساعت آغاز می شود. [ ۲] تأثیر ضدالتهابی ایبوپروفن، کمتر از سایر ضدالتهاب های غیر استروئیدی است اما نحوهٔ عملکرد آن، مشابه آن ها بوده و با مهار تولید پروستاگلندین ها باعث کاهش فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز می شود. [ ۳]
این دارو از داروهای ژنریک است و بیشتر با نام بروفن ( Brufen ) شناخته می شود. ادویل ( Advil ) ، موترین ( Motrin ) و نوروفن ( Nurofen ) و ژلوفن ( Gelofen ) از دیگر نام های تجاری آن هستند. [ ۴] [ ۵]
سازمان بهداشت جهانی، بروفن را در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار داده است. [ ۶] در سال ۲۰۱۸، ایبوپروفن ۲۸اُمین داروی نسخه ای پُر استفاده در ایالات متحده آمریکا بود و ۲۴ میلیون بار در این کشور تجویز شد. [ ۷] [ ۸]
ایبوپروفن برای کاهش تب، از جمله تب های پس از واکسیناسیون، تسکین دردهای خفیف تا متوسط مانند دردهای پس از جراحی، سردرد، دندان درد، قاعدگی دردناک، آرتروز و قولنج کلیوی استفاده می شود. [ ۹] سیستم بدنی ۶۰ درصد از افراد، به تمامی داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، واکنش نشان می دهد. بدن برخی افراد نیز تنها به بعضی از این داروها پاسخ می دهد. [ ۱۰] بروفن همچنین در درمان برخی بیماری های التهابی مانند آرتریت ایدیوپاتیک جوانان و روماتیسم مفصلی مورد استفاده است. [ ۱۱] [ ۱۲] این دارو همچنین در درمان پریکاردیت و مجرای شریانی باز تجویز می شود. [ ۱۳] [ ۱۴]
ایبوپروفن پس از مصرف خوراکی، طی یک تا دو ساعت، به بالاترین میزان سرمی خود رسیده و درصد چسبندگی آن به پروتئین پلاسما تا ۹۹٪ است. [ ۱۵] اکثر داروی جذب شده پس از ۲۴ ساعت از طریق ادرار دفع می شود و حدود یک درصد از دارو، بدون تغییر و از طریق صفرا، دفع می شود. [ ۱۶]
نیمه عمر بروفن حدود ۲ ساعت است. فرمول شیمیایی بروفن C13H18O۲ و نقطه ذوب آن ۷۶ درجه سانتی گراد است.
عکس ایبوپروفنعکس ایبوپروفن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

ایبوپروفِن (ibuprofen)
در پزشکی، نوعی داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAID) برای رفع درد و التهاب. این دارو مانع از ساخته شدن پروستاگلاندینها، عوامل درگیر در ایجاد التهاب، می شود. به همین سبب، کاربرد آن در مواردی است که درد با التهابهمراه باشد. التهاب مفاصل، دردهای دندانی، درد قاعدگی، پیچ خوردگی ها، و آسیب های ورزشی از این جمله اند. ایبوپروفن معمولاً به صورت خوراکی مصرف می شود. تحریک دستگاه گوارش از عوارض جانبی آن است و برای کاستن شدت آن لازم است دارو را با غذا مصرف کرد. مبتلایان به زخم معده نباید از این دارو استفاده کنند. همچنین، باید مصرف آن برای کسانی که دچار حساسیت اند، با احتیاط صورت گیرد. کرم ها و ژل هایی حاوی ایبوپروفن نیز تولید شده است که آن ها را مستقیماً روی ناحیۀ ملتهب می مالند.

پیشنهاد کاربران

بپرس