ایروی بینی

ایروی بینی ( به انگلیسی: Nasal Airway ) یا ایروی بینی - حلقی ( به انگلیسی: Nasopharyngeal Airway ) وسیله ای در پزشکی است که از راه بینی برای بیمار قرار داده می شود تا راه هوایی بیمار باز نگاه داشته شود. زمانی که فرد ناهوشیار است عضلات فک شل شده و این باعث شل شدن زبان و به عقب رفتن آن و در نتیجه انسداد در راه هوایی می شود، این وسیله مانع به عقب برگشتن زبان شده و انسداد راه هوایی بیمار را بر طرف می کند. [ ۱]
همانند تمام کاتترها ایروی بینی هم در سایزهای مختلف وجود دارد. معمولاً در سایزهای ۶٫۵ یا ۷٫۰ یا ۷٫۵ یا ۸٫۰ یا ۸٫۵ استفاده می شود.
این وسیله توسط پرسنل آموزش دیده اورژانس یا سایر افراد کادر درمان در زمانی که لوله گذاری تراشه ممکن نیست یا توصیه نمی شود یا مشکل خاصی برای مدت کوتاهی وجود دارد استفاده می شود. از این نوع ایروی در بیماران غیرهوشیار که قادر به تحمل ایروی دهانی نیستند یا ایروی دهانی منجر به تحریک رفلکس گگ در آنها می شود، استفاده می شود. [ ۱]
این نوع ایروی برای بیماران با آسیب فک یا آسیب به سر توصیه نمی شود.
با اندازه گیری فاصله زاویه فک یا لاله گوش تا بینی می توان سایز مناسب این نوع ایروی را به دست آورد. جدار خارجی ایروی بینی را به ژل محلول در آب آغشته می کنند و به آرامی وارد بینی می کنند، این کار را تا زمانی که انتهای ایروی به حلق برسد ادامه می دهند، سپس ایروی را به وسیله چسب بر روی صورت فیکس می کنند. [ ۱]