ایزابل ( به فرانسوی: Isabelle ) ( ۱۲۹۵ - ۱۳۵۸ میلادی ) ، معروف به ماده گرگ فرانسه، [ الف] ملکه همسر انگلستان و همسر ادوارد دوم، پادشاه این کشور بود. او کوچکترین فرزند زنده و تنها دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه و خوانای یکم، [ ب] ملکه ناوار بود. ایزابل در زمان خود به زیبایی، مهارت های دیپلماتیک و هوش وافر شهره بود.
ایزابل در ۱۲ سالگی به انگلستان فرستاده شد. در این زمان، تنش میان پادشاه انگلستان و بارونهای متنفذ فزونی گرفته بود. همسرش به واسطه حمایت های بی دریغ از سوگلی اش، پی یرس گاوستون، [ پ] بدنام شده بود. اما ایزابل در سال های آغازین پشتیبان ادوارد بود. با پی یرس رابطهٔ کاری نزدیکی برقرار و از رابطه اش با دربار فرانسه برای تحکیم موقعیت و قدرت خود استفاده کرد. در سال ۱۳۱۲ میلادی بارون ها، گاوستون را کشتند. ادوارد به سوگلی جدیدی به نام هیو دسپنسر جوان[ ت] روی آورد و درصدد گرفتن انتقام گاوستون از قاتلانش برآمد. این اقدامات به جنگ دسپنسر [ ث] و دوره ای از سرکوب داخلی در انگلستان منجر شد. ایزابل قادر به تحمل هیو دسپنسر نبود و ازدواجش با ادوارد در سال ۱۳۲۵ با مشکل روبرو شد.
ایزابل به بهانهٔ سفر دیپلماتیک به فرانسه، انگلستان را ترک کرد و در آنجا با راجر مورتیمر[ ج] رابطه ای عاشقانه برقرار کرد. آن دو تصمیم گرفتند ادوارد را برانداخته و خاندان دسپنسر را بیرون کنند. ملکه در معیت سپاه کوچکی از مزدوران در سال ۱۳۲۶ به انگلستان بازگشت. در نبردی که درگرفت، سربازان شاه فرار کردند. ایزابل ادوارد را از قدرت خلع کرد و به عنوان نایب السلطنهٔ پسرش، ادوارد سوم، بر تخت نشست و رسماً بر تمام انگلستان با اقتدار مطلق حکومت کرد. بسیاری بر این باورند که ایزابل در همین زمان نقشهٔ قتل ادوارد دوم را کشید. اما دیری نپایید که رژیم مطلق ایزابل و مورتیمر شروع به اضمحلال کرد، تا حدی به دلیل ولخرجی های ایزابل و تا حدی نیز به خاطر مشکلات فرسایشی نظیر جنگ های طولانی و نامحبوب اما موفقیت آمیز با اسکاتلند.
پسر ایزابل، ادوارد سوم، در سال ۱۳۳۰ مورتیمر را از قدرت خلع کرد، و اقتدار و قدرت خود را پس گرفت، و معشوق مادرش را اعدام کرد. اما ملکه مجازات نشد و تا سال ها بعد با آسایش و مکنت در خارج از قصر زندگی کرد تا در سال ۱۳۵۸ درگذشت. در نمایش نامه ها و ادبیات از ایزابل به عنوان یک شهرآشوب معروف یاد می شود و معمولاً به عنوان زنی زیبا و مدبر اما جفاکار و دغلکار به تصویر کشیده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفایزابل در ۱۲ سالگی به انگلستان فرستاده شد. در این زمان، تنش میان پادشاه انگلستان و بارونهای متنفذ فزونی گرفته بود. همسرش به واسطه حمایت های بی دریغ از سوگلی اش، پی یرس گاوستون، [ پ] بدنام شده بود. اما ایزابل در سال های آغازین پشتیبان ادوارد بود. با پی یرس رابطهٔ کاری نزدیکی برقرار و از رابطه اش با دربار فرانسه برای تحکیم موقعیت و قدرت خود استفاده کرد. در سال ۱۳۱۲ میلادی بارون ها، گاوستون را کشتند. ادوارد به سوگلی جدیدی به نام هیو دسپنسر جوان[ ت] روی آورد و درصدد گرفتن انتقام گاوستون از قاتلانش برآمد. این اقدامات به جنگ دسپنسر [ ث] و دوره ای از سرکوب داخلی در انگلستان منجر شد. ایزابل قادر به تحمل هیو دسپنسر نبود و ازدواجش با ادوارد در سال ۱۳۲۵ با مشکل روبرو شد.
ایزابل به بهانهٔ سفر دیپلماتیک به فرانسه، انگلستان را ترک کرد و در آنجا با راجر مورتیمر[ ج] رابطه ای عاشقانه برقرار کرد. آن دو تصمیم گرفتند ادوارد را برانداخته و خاندان دسپنسر را بیرون کنند. ملکه در معیت سپاه کوچکی از مزدوران در سال ۱۳۲۶ به انگلستان بازگشت. در نبردی که درگرفت، سربازان شاه فرار کردند. ایزابل ادوارد را از قدرت خلع کرد و به عنوان نایب السلطنهٔ پسرش، ادوارد سوم، بر تخت نشست و رسماً بر تمام انگلستان با اقتدار مطلق حکومت کرد. بسیاری بر این باورند که ایزابل در همین زمان نقشهٔ قتل ادوارد دوم را کشید. اما دیری نپایید که رژیم مطلق ایزابل و مورتیمر شروع به اضمحلال کرد، تا حدی به دلیل ولخرجی های ایزابل و تا حدی نیز به خاطر مشکلات فرسایشی نظیر جنگ های طولانی و نامحبوب اما موفقیت آمیز با اسکاتلند.
پسر ایزابل، ادوارد سوم، در سال ۱۳۳۰ مورتیمر را از قدرت خلع کرد، و اقتدار و قدرت خود را پس گرفت، و معشوق مادرش را اعدام کرد. اما ملکه مجازات نشد و تا سال ها بعد با آسایش و مکنت در خارج از قصر زندگی کرد تا در سال ۱۳۵۸ درگذشت. در نمایش نامه ها و ادبیات از ایزابل به عنوان یک شهرآشوب معروف یاد می شود و معمولاً به عنوان زنی زیبا و مدبر اما جفاکار و دغلکار به تصویر کشیده می شود.
wiki: ایزابلای فرانسه