ماه نام یکی از ایزدان آئین مزدیسنا است. در اوستا این نام به صورت ماونگهه و در پهلوی و فارسی ماه گفته می شود. یشتی از کتاب یشت ها به نام ماه یشت است که در آن ماه مقدس، حامل نژاد ستوران و سرور راستی ستوده شده است. روز دوازدهم هر ماه شمسی ماه روز نامیده می شده که نگهبانی آن روز با ایزد ماه است. [ ۱]
بنابر اعتقاد ایرانیان قدیم ماه مانند خورشید مراقبت از اختران را برعهده دارد. از یکم تا پانزدهم اندرماه از دهم تا پانزدهم پرماه و از بیستم تا بیست و پنجم ویس پتس یا ویس تپس خوانده می شد. هر یک از این سه زمان را پنجهٔ ویه می خواندند. ( خرده اوستا ) در بندهش آمده است که در آن مدت با چشم می توان دید که آب افزونتر می شود و بالش درختان بیشتر و رسیدن محصولات چشم گیرتر است. از همین رو است که ماه را وخش بختار یعنی جان بخش و ابرمند می خواندند و افزایش رمهٔ گوسفندان و سرسبزی روییدنی ها و آبادانی را از ماه می دانستند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبنابر اعتقاد ایرانیان قدیم ماه مانند خورشید مراقبت از اختران را برعهده دارد. از یکم تا پانزدهم اندرماه از دهم تا پانزدهم پرماه و از بیستم تا بیست و پنجم ویس پتس یا ویس تپس خوانده می شد. هر یک از این سه زمان را پنجهٔ ویه می خواندند. ( خرده اوستا ) در بندهش آمده است که در آن مدت با چشم می توان دید که آب افزونتر می شود و بالش درختان بیشتر و رسیدن محصولات چشم گیرتر است. از همین رو است که ماه را وخش بختار یعنی جان بخش و ابرمند می خواندند و افزایش رمهٔ گوسفندان و سرسبزی روییدنی ها و آبادانی را از ماه می دانستند. [ ۲]
wiki: ایزد ماه