ایلاما ( نام علمی: Annona diversifolia ) ، که با نام «درخت ایلاما» هم شناخته می شود، یک درخت میوه نواحی گرمسیری است که در آمریکای مرکزی یافت می شود.
میوهٔ ایلاما یا در یک کفه از پوسته اش خورده می شود یا به کمک ابزاری همچون قاشق گود تراشیده شده و معمولاً به صورت سرد سرو می گردد. گاهی برای افزایش طعم با کمی کِرِم و شکر یا برای تند و ترش مزه کردن با قطره ای آب لیمو سرو می شود.
میوهٔ ایلاما یا مخروطی شکل، قلبی شکل یا تخمی شکل است. مانند چری مویا، حدود ۶ اینچ ( ۱۵ سانتیمتر ) طول دارد و ممکن است وزنش به دو پوند ( ۹۰۰ گرم ) هم برسد. معمولاً، ایلاما گل آذین خوشه ای سه گوشه کم و بیش قابل توجهی دارد که برجسته بوده و از میوه بیرون زده است، گرچه بعضی از میوه ها در روی همان درخت پوست زمخت و بعضی پوست نسبتاً صافی دارند.
دو نوع ایلاما، سبز و صورتی وجود دارد. گوشت نوع سبز سفید و شیرین است، در حالیکه گوشت نوع صورتی، رنگ گلی و مزه ترش دارد.
ارتفاع درخت ایلاما حدود ۲۵ فوت ( ۷٫۵ متر ) می رسد؛ و شاخه ها اغلب از سطح زمین شروع به رشد می کنند. درخت با عطرش، پوست براق نازک و شیاردار خاکستری مایل به قهوه ای کمرنگ، برگهای تخم مرغی یا بیضوی شکل به طول ۶ اینچ ( ۵ تا ۱۵ سانتیمتر ) شناخته می شود.
جمع آوری محصول درخت ایلاما در مکزیک از اوایل ژوئن و فقط به مدت دو هفته طول می کشد. در گواتمالا فصل برداشت از ژوئیه تا سپتامبر طول می کشد، و در فلوریدا که درخت کاشته می شود فصل برداشت از ژوئیه تا دسامبر است.
براساس سنت ، میوه ها تا زمانی که ترک برندارند چیده نمی شوند. اما می شود آنها را کمی زودتر چید و سه روز نگه داشت تا برسند. اگر میوهٔ ایلاما خیلی زود چیده شود هرگز نمی رسد. محصول ایلاما به طور کلی کم است. در زمان طبیعی برداشت، تعدادی از درختان محصولی نمی دهند، بعضی ها سه یا ۱۰ عدد محصول می دهند، در حالیکه درختانی استثنایی ممکن است هر فصل ۸۵ تا ۱۰۰ عدد هم محصول بدهند.
فرانسیسکو هرناندز از اولین کسانی بود که اطلاعاتی در مورد ایلاما ثبت کرد. او توسط فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا در سال ۱۵۷۰ برای یادداشت برداری از محصولات مفید مکزیک به آنجا فرستاده شده بود. سالهای زیادی مردم ایلاما را با ساپادیل یا آنونا رتیکولاتا اشتباه می گرفتند.
ایلاما بومی مکزیک است و روی تپه های دامنه کوه سواحل جنوب غربی مکزیک و سواحل اقیانوس آرام در گواتمالا و السالوادور به طور وحشی رشد می کند و ویژهٔ نواحی گرمسیری است. درخت در مناطقی با ارتفاع بیش از ۲۰۰۰ فوت ( ۶۱۰ متر ) به طور طبیعی رشد نمی کند، گرچه در السالوادور در ارتفاعات ۵۰۰۰ فوت ( ۱۵۲۴ متر ) ، و در گواتمالا در بیش از ۵۹۰۰ فوت ( ۱۸۰۰ متر ) کاشته می شود. ایلاما در آب و هوایی که به دنبال فصل طولانی خشک باران زیادی می بارد بهتر می ماند. د ر مناطقی که باران به صورت دوره ای نمی بارد درخت آبیاری می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیوهٔ ایلاما یا در یک کفه از پوسته اش خورده می شود یا به کمک ابزاری همچون قاشق گود تراشیده شده و معمولاً به صورت سرد سرو می گردد. گاهی برای افزایش طعم با کمی کِرِم و شکر یا برای تند و ترش مزه کردن با قطره ای آب لیمو سرو می شود.
میوهٔ ایلاما یا مخروطی شکل، قلبی شکل یا تخمی شکل است. مانند چری مویا، حدود ۶ اینچ ( ۱۵ سانتیمتر ) طول دارد و ممکن است وزنش به دو پوند ( ۹۰۰ گرم ) هم برسد. معمولاً، ایلاما گل آذین خوشه ای سه گوشه کم و بیش قابل توجهی دارد که برجسته بوده و از میوه بیرون زده است، گرچه بعضی از میوه ها در روی همان درخت پوست زمخت و بعضی پوست نسبتاً صافی دارند.
دو نوع ایلاما، سبز و صورتی وجود دارد. گوشت نوع سبز سفید و شیرین است، در حالیکه گوشت نوع صورتی، رنگ گلی و مزه ترش دارد.
ارتفاع درخت ایلاما حدود ۲۵ فوت ( ۷٫۵ متر ) می رسد؛ و شاخه ها اغلب از سطح زمین شروع به رشد می کنند. درخت با عطرش، پوست براق نازک و شیاردار خاکستری مایل به قهوه ای کمرنگ، برگهای تخم مرغی یا بیضوی شکل به طول ۶ اینچ ( ۵ تا ۱۵ سانتیمتر ) شناخته می شود.
جمع آوری محصول درخت ایلاما در مکزیک از اوایل ژوئن و فقط به مدت دو هفته طول می کشد. در گواتمالا فصل برداشت از ژوئیه تا سپتامبر طول می کشد، و در فلوریدا که درخت کاشته می شود فصل برداشت از ژوئیه تا دسامبر است.
براساس سنت ، میوه ها تا زمانی که ترک برندارند چیده نمی شوند. اما می شود آنها را کمی زودتر چید و سه روز نگه داشت تا برسند. اگر میوهٔ ایلاما خیلی زود چیده شود هرگز نمی رسد. محصول ایلاما به طور کلی کم است. در زمان طبیعی برداشت، تعدادی از درختان محصولی نمی دهند، بعضی ها سه یا ۱۰ عدد محصول می دهند، در حالیکه درختانی استثنایی ممکن است هر فصل ۸۵ تا ۱۰۰ عدد هم محصول بدهند.
فرانسیسکو هرناندز از اولین کسانی بود که اطلاعاتی در مورد ایلاما ثبت کرد. او توسط فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا در سال ۱۵۷۰ برای یادداشت برداری از محصولات مفید مکزیک به آنجا فرستاده شده بود. سالهای زیادی مردم ایلاما را با ساپادیل یا آنونا رتیکولاتا اشتباه می گرفتند.
ایلاما بومی مکزیک است و روی تپه های دامنه کوه سواحل جنوب غربی مکزیک و سواحل اقیانوس آرام در گواتمالا و السالوادور به طور وحشی رشد می کند و ویژهٔ نواحی گرمسیری است. درخت در مناطقی با ارتفاع بیش از ۲۰۰۰ فوت ( ۶۱۰ متر ) به طور طبیعی رشد نمی کند، گرچه در السالوادور در ارتفاعات ۵۰۰۰ فوت ( ۱۵۲۴ متر ) ، و در گواتمالا در بیش از ۵۹۰۰ فوت ( ۱۸۰۰ متر ) کاشته می شود. ایلاما در آب و هوایی که به دنبال فصل طولانی خشک باران زیادی می بارد بهتر می ماند. د ر مناطقی که باران به صورت دوره ای نمی بارد درخت آبیاری می شود.
wiki: ایلاما