[ویکی فقه] ایمان و علم مراد، مسئله ای است درباره چگونگی رابطه علم و ایمان و اینکه آیا با یکدیگر همساز و هماهنگ اند یا ناسازگارند.
از تعالیم عهد عتیق این است که علم و ایمان با یکدیگر سازگاری ندارند. شجره ممنوعه بنابر آنچه در تورات آمده است، همان دانش و معرفت است و آدم و حوا با نافرمانی خداوند بدان دست یافتند. تاریخ تمدن ۲۵۰۰ ساله اروپا را نیز بدین روی به دو عصر ایمان و علم تقسیم کرده اند و این دو را رویاروی یکدیگر گذاشته اند. اما بنابر آموزه های قرآنی، خداوند، خود به آدم علیه السّلام دانش آموخت و آن گاه فرشتگان را فرمان داد تا بر او سجده کنند. بزرگان دین اسلام نیز مراد از شجره ممنوعه را حرص و طمع دانسته اند نه علم و دانش.
مراد از مسئله علم و ایمان
مراد از مسئله علم و ایمان این است که علم، ایمان انسان را نفی می کند یا آن را پشتیبانی می کند و آیا ایمان آدمی را به سویی می برد و علم به سویی دیگر و سرانجام آنکه آیا علم و ایمان مکمل یکدیگرند یا علیه یکدیگر. در نظرگاه اسلامی، علم روشنایی می بخشد و توانایی می آفریند و ایمان، عشق می آورد و امید می دهد. علم ابزار می سازد و ایمان، مقصد می آفریند. علم سرعت می دهد و ایمان جهت را می نماید و...
عدم تضاد میان علم و ایمان
میان علم و ایمان، تضادی نیست و بلکه مکمل و همراه و یار یکدیگرند. علم و ایمان- هر دو- از نیازهای بنیادی انسان اند و هیچ یک بر جای دیگری نمی تواند نشست. در تاریخ انسان، جدایی علم و ایمان زیان های هنگفتی به بار آورده است. ایمان در پرتو علم، قدر می یابد و از خرافه و خیالپردازی و گزافه و تحجر و تصلب در امان می ماند. علم نیز بدون ایمان تیغ دست زنگی مست می شود و ابزار هوا و هوس و بزهکاری و تبه کاری. بدین سان، علم و ایمان در آیین اسلام جدایی ناپذیرند و هماهنگ و همساز با یکدیگر.
از تعالیم عهد عتیق این است که علم و ایمان با یکدیگر سازگاری ندارند. شجره ممنوعه بنابر آنچه در تورات آمده است، همان دانش و معرفت است و آدم و حوا با نافرمانی خداوند بدان دست یافتند. تاریخ تمدن ۲۵۰۰ ساله اروپا را نیز بدین روی به دو عصر ایمان و علم تقسیم کرده اند و این دو را رویاروی یکدیگر گذاشته اند. اما بنابر آموزه های قرآنی، خداوند، خود به آدم علیه السّلام دانش آموخت و آن گاه فرشتگان را فرمان داد تا بر او سجده کنند. بزرگان دین اسلام نیز مراد از شجره ممنوعه را حرص و طمع دانسته اند نه علم و دانش.
مراد از مسئله علم و ایمان
مراد از مسئله علم و ایمان این است که علم، ایمان انسان را نفی می کند یا آن را پشتیبانی می کند و آیا ایمان آدمی را به سویی می برد و علم به سویی دیگر و سرانجام آنکه آیا علم و ایمان مکمل یکدیگرند یا علیه یکدیگر. در نظرگاه اسلامی، علم روشنایی می بخشد و توانایی می آفریند و ایمان، عشق می آورد و امید می دهد. علم ابزار می سازد و ایمان، مقصد می آفریند. علم سرعت می دهد و ایمان جهت را می نماید و...
عدم تضاد میان علم و ایمان
میان علم و ایمان، تضادی نیست و بلکه مکمل و همراه و یار یکدیگرند. علم و ایمان- هر دو- از نیازهای بنیادی انسان اند و هیچ یک بر جای دیگری نمی تواند نشست. در تاریخ انسان، جدایی علم و ایمان زیان های هنگفتی به بار آورده است. ایمان در پرتو علم، قدر می یابد و از خرافه و خیالپردازی و گزافه و تحجر و تصلب در امان می ماند. علم نیز بدون ایمان تیغ دست زنگی مست می شود و ابزار هوا و هوس و بزهکاری و تبه کاری. بدین سان، علم و ایمان در آیین اسلام جدایی ناپذیرند و هماهنگ و همساز با یکدیگر.
wikifeqh: ایمان_و_علم